3 നിങ്കെ ചൂതാനമാ ഇരുന്തോനിൻ; നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു ഇണങ്കൻ പാപമെ ചെയ്യതൊണ്ണാ അവനുക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടിൻ. അതെ കേട്ട് അവൻ മനശെ തിരുപ്പിയതൊണ്ണാ അവനുക്ക് മന്നിപ്പാം കൊടിൻ.
അന്നേരം പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “കരുത്താവേ, ആരൊണ്ണാലും എൻകാൽ പിന്നേം പിന്നേം പാപമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുന്താ എത്തിനെ വട്ടം ഏൻ മന്നിക്കോണും? ഏളുവട്ടം മതിയീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
നിങ്കെ ഇതയം തീൻ തുമ്പേക്കും നെൽ തണ്ണികാടെ കുടിപ്പേക്കും പിശപ്പുക്കൊള്ളെ ചിന്തനേലും വേവലാതിപ്പട്ട് ഏൻ വരിനെ നാൾ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ ഒരു കുടുക്കുവോലെ നിങ്കളെ പുടിയാതിരുക്കേക്ക് ചൂതാനമാ ഇരുന്തോനിൻ.
അതുനാലെ രോശം നാത്തവേരാവോലെ പിശയാതെ, രോശത്തോടെ നന്തി നടേനിൻ.
ആരും തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ഇരുന്ത് ബൂശാതിരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും; ആരും ഉള്ളത്തിൽ കയ്പ്പാനെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ച് വോറെ ഒള്ളവേരാക്കുകൂടി കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കകാലിരുന്ത് ഒരാ തെയ്വത്തിലെ ചത്തിയമെ വുട്ട് മാറിപോയാ ഒരാ അവനെ തിരുപ്പി കുടക്കോണും.
അതുനാലെ എങ്കെ ഏത്തെ കറുമം മത്തമാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ ചൂതാനമാ ഇരിൻ; അകനെ ചെയ്യാ നിങ്കെ ചെയ്യെ വേലേക്കൊള്ളെ കൂലികാട് ബൂറാ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ കിടയ്ക്കും.