21 ഇതെ ഇങ്ക് ഒണ്ണും അതെ അങ്ക് ഒണ്ണും ആരുക്കും ചൊൽകേക്ക് മുടിയാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കെ ഇടേലേതാൻ ഒള്ളത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽതാൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനതൊണ്ണാ, തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കെ ഇടേൽ വന്തിരുക്കിനെ.
അന്നേരം അതെ കിരിശ്ത്തു അങ്കൊള്ളെ ഇതെ ഇങ്കൊള്ളെ ഒൺ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയാ നമ്പാതേൻ.
അണ്ണേക്ക് നിങ്കകാൽ അതെ അങ്കൊണ്ണും ഇതെ ഇങ്കൊണ്ണും ചൊല്ലും; ഒണ്ണാ നിങ്കെ പോവാനില്ലെ, അവറാത്തുക്ക് പുറകോടേ പോവാനുമില്ലെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ആരും നിങ്കളെ ഏമാത്താതിരുപ്പേക്ക് കെവുനമാ ഇരുന്തോനിൻ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ താൻ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണും നേരം വന്തേയെ ഒണ്ണും ചൊല്ലി കനേകംവേരാ നിങ്കകാക്ക് എന്നെ പേരേത്തി വരും; അവറാത്തുക്കു പുറകോടേ പോവാനില്ലെ.
അത്തുക്ക് ഓകന്നാൻ, “ഏൻ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ ഒരാ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നിക്കിനെ;
“ഏൻ അതികാരമെ നടത്തിനെ രാച്ചം ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളതില്ലെ. അകനെ ആയതായപ്പെ എകൂതര് എന്നെ പുടിയാത്തെ നിലേൽ എൻ ഏവലാളികെ അവറാത്തുക്ക് വുറോതമായ് പോരാടുവനായതേ? ഒണ്ണാ ഏൻ അതികാരം നടത്തിനെ രാച്ചം ഇങ്കില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ നങ്കാക്ക് പിരിയം ഒണ്ടാനത് നങ്കെ എന്തെ തിന്നെ എന്തെ കുടിയ്ക്കിനെ ഒണ്ണത്തിൽ നാത്തെ, പിന്നയോ തെയ്വ ആത്തുമാവിനാലെ നടത്തിനെ നീതിയോടൊള്ളെ പിശപ്പുനാലതാൻ നങ്കാക്ക് പിരിയമും നിമതീം കിടയ്ക്കിനത്.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കുചൂട്ടി അവൻ വച്ചിരുന്തെ മേൻമയാനതും മകത്തമാനതുമാനെ ഇം മറുമം ഉടയാ ആളുകേക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തെയ്വം തീരുമാനമിട്ടെ; ഇം രകശിയം നിങ്കളിലൊള്ളെ കിരിശ്ത്തുവേതാൻ; അവൻ മട്ടുംതാൻ നങ്കെ മകത്തത്തുക്കൊള്ളെ ഒരേയൊരു ആശെ.