9 ഇം ഉലകത്തിലെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തിൽ വോറൊള്ളവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് ഇണങ്കരെ ചമ്പാരിച്ചോൻ. അകനയൊണ്ണാ അത് നാതയാനവോളെ നിങ്കളെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ കൂരേൽ ചേത്തോകേക്ക് ഇടയാകും.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “നല്ലവൻ ആവേക്ക് നീ ആശിക്കിനതൊണ്ണാ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പുശു തുൺ അരിക്കേം തുരുമ്പ് പുടിച്ച് പോകേം കളവാണികെ കളുക്കേം ചെയ്യിനെ ഇം പൂമീൽ നിങ്കെ ഒരു ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമാം ഓമ്പി വയ്പ്പാനില്ലെ.
ഇരണ്ട് എശമാനൻകാട്ടുക്ക് പണ്ണക്കാറനായ് ഇരുപ്പേക്ക് ആരുനാലേം മുടിയാത്ത്; അകനെ ചെയ്യാ ഒരാളെ വൊറുത്ത് ഇനിയൊരാകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കും; അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ ഒരാകാൽ ചേന്ത് ഇനിയൊരാളെ പുറിച്ച് തള്ളുകേം ചെയ്യും; ഒരേ നേരം തെയ്വത്തുക്ക് ഏവലെ എടുപ്പേക്കും പണത്തുകാക്ക് ആത്തിരമായ് ഇരുപ്പേക്കും നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത്.
നിനക്കൊള്ളതെല്ലാം അപ്പുറാണികേക്ക് തറുമമെ കൊടിൻ; അന്നേരം നിനക്കൊള്ളതുകാട് ബൂറാ ചുത്തമാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ചൊത്തെ വിത്താലെ കറുമമടയിനവേരാക്ക് കൊട്. കളുക്കർ ഓറാത്തതും പുശു അരിയാത്തതുമാനെ മേലോകത്തിൽ, നാശമായ് പോകാത്തെ അരപ്പയ്യകാടാം ഓഞ്ചു പോകാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചമ്പാരിച്ചോൻ.
ഒണ്ണാ നിനക്ക് നൽമെ കിടയ്ക്കും; എന്തൊണ്ണാ, നിൻ ഉതവീക്ക് തിരുപ്പി തരുകേക്ക് അവറാത്തുക്ക് നാത്തതാനെ; ഒണ്ണാ, നീതിമാൻമാരുകാട് ചത്തത്തുക്ക് പുറകോടേ ഉശിരോറി എന്തി വരിനവോളെ, കരുത്താവു നിൻ ഉളപ്പുക്കൊള്ളെ കൂലിയെ തരും.”
അതുനാലെ ഇവ്വുലകത്തിലെ ചൊത്തിൽ നിങ്കെ നമ്പിക്കെ നാത്തവേരായായാ തെയ്വത്തിലെ കാരിയങ്കാടെ ആര് നിങ്കാക്ക് ഏത്തു തരും.
ഇരണ്ട് എശമാനൻകാട്ടുക്ക് ഏവലെ എടുപ്പേക്ക് ഒരു പണ്ണക്കാറനുക്കും മുടിയാത്ത്; ഒരാളെ വൊറുത്ത് ഇനിയൊരാകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കും; അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ ഒരാകാൽ ചേന്ത് ഇനിയൊരാളെ പുറിച്ച് തള്ളുകേം ചെയ്യും. ഒരേ നേരം തെയ്വത്തുക്ക് ഏവലെ എടുപ്പേക്കും പണത്തുകാക്ക് ആത്തിരമായ് ഇരുപ്പേക്കും നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത്.”
എന്നെ എശമാനൻ കങ്കാണി വേലേൽ നുൺ പുറിച്ച് വുടുക്കിനവോളെ വോറെ ഒള്ളെ ഇണങ്കര് എന്നെ ഉടവുറെ കൂരേൽ ഏത്തെടുപ്പേക്കുചൂട്ടി എന്തെ ചെയ്യിളതൊൺ എനക്ക് തിക്കിലൊള്ളെ’.
അവൻ എൻകാക്ക് ‘കൊറുനല്ലിയോശേ, നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ടേയെ; നീ താനതറുമമെ കൊടുക്കിനതാം കണ്ടിരുക്കിനെ.
അവൻ അരണ്ട് തറുതറുത്താലെ തൂതനെ നോയ്ക്കി, “എന്തുനേ കരുത്താവേ” ഒൺ വായകേട്ടെ. അത്തുക്ക് തൂതൻ കൊറുനല്ലിയോശുകാക്ക്, “നീ വായാതിനതാം മനിശെ മാനടവനുക്ക് തറുമമെ കൊടുക്കിനതാം തെയ്വം കണ്ടു കേട്ട് പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ.
തൊപ്പെ നേരത്തുക്കൊള്ളെ ചുറിയെ ചുറിയെ കറുമങ്കാട് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളതും ചരിയാനതുമാനെ മകിമെ എങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് എങ്കളെ നടത്തികിട്ടേയിരുക്കിനെ; ഇം കറുമങ്കാടക്കാട്ടി വലിയതുതാൻ മകിമെ.
അകനെ നിങ്കളമേ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരത്തിൽ കാപ്പാത്തി എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ തരിനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു പിന്നിയത്തുക്കുചൂട്ടി കാത്തും ഇരുക്കോണും.