5 പിന്നെ അം കങ്കാണി ഉടയാ ഏമാൻകാൽ നുൺ കടനെ വായ്ങ്കവേരാളെ ബൂറാ വുളിച്ച് മുതെ വന്താകാൽ, ‘നീ ഏമാൻകാൽ നുൺ എത്തിനെ കടനെ വായ്ങ്കിരുക്കിനെ’ ഒൺ കേട്ടെ.
അവൻ കണക്കെ നോയ്ക്കി തുടയ്ങ്കവോളെ പതിനായിരം പൊൻ പണമെ കടമ്പട്ടെ ഒരാളെ അവൻകാക്കു കുടത്തെ.
അം പണ്ണക്കാറൻ അങ്ക് നുൺ പോമവോളെ തനക്ക് നൂറ് വെള്ളി അണെ കടമ്പട്ടെ ഒരു കൂട്ട് പണ്ണക്കാറനെ കണ്ടെ; അവൻ കുരളെ പുടിച്ച് നെയ്ക്കി ‘നീ എൻകാൽ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനതെ തന്ത് കടനെ ഓയ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കളെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ;
എന്നെ എശമാനൻ കങ്കാണി വേലേൽ നുൺ പുറിച്ച് വുടുക്കിനവോളെ വോറെ ഒള്ളെ ഇണങ്കര് എന്നെ ഉടവുറെ കൂരേൽ ഏത്തെടുപ്പേക്കുചൂട്ടി എന്തെ ചെയ്യിളതൊൺ എനക്ക് തിക്കിലൊള്ളെ’.
അത്തുക്ക് അവൻ ‘നൂറ് കുടം ഒലിവെണ്ണെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ. കങ്കാണി അവൻകാക്ക്, ‘നീ കണക്ക് എളുതിനെ കായിതമെ വേമായേ വായ്ങ്കി ഇരുന്ത് അമ്പതു ഒൺ എളുത്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.