25 അത്തുക്ക് അബുറാകാം, “മകനേ, നീ ഉശിരോടിരുന്തെ കാലത്തിൽ നിനക്ക് നൽമേം അതുവോലെ ലാശരുക്ക് തിൻമേം കിടച്ചെ ഒൺ നീ നിനച്ചോകോണും; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഇങ്ക് നിമതി അടേനെ; നീയോ അങ്ക് കറുമമടേനെ.
“എശമാനനേ, അം വഞ്ചനക്കാറൻ ഉശിരോടിരുന്തവോളെ, ‘മൂണുനാളോഞ്ച് ഏൻ ഉശിരോറി എന്തിവരും’ ഒൺ ചൊല്ലിയതെ എങ്കാക്ക് നിനവ് വന്തിരുക്കിനെ.
നിൻ കാല് നിന്നെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അതെ വെട്ടിഒറിഞ്ചാകോണും. ഇരണ്ടു കാലാം വച്ചാപ്പിലെ നരകത്തുക്ക് ബൂശിനതക്കാട്ടി ഒരു കാലാം വച്ച് മേലോകത്തുക്ക് കടക്കിനത് നിനക്ക് നല്ലത്.
ലാശര് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഉടമ്പൊത്തേ പുൺ പുടിച്ച് അപ്പുറാണിയാനെ ഒരു മനിശൻ അം പണക്കാറൻ കൂരെ വാതലുകാൽ കിടക്കുമെ.
അവൻ പാതാളത്തിൽ കിടന്ത് കറുമമടഞ്ച് മീത്തുക്ക് നോയ്ക്കവോളെ തുലേൽ അബുറാകാം കൊടുക്കിൽ കിടക്കിനെ ലാശരെ കണ്ടെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ എങ്കാക്കും നിങ്കാക്കും നടുവെ ചരിയാനെ ഒരു വിടവ് ഒണ്ട്. അതെ കടന്ത് ഇങ്ക് നുൺ നിങ്കകാക്ക് വരുകേക്കും അങ്ക് നുൺ എങ്കകാക്ക് വരുകേക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇപ്പെ ചൊത്ത് ഇരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ, ചരിയാനെ കറുമം; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് അമതിയാനെ പിശപ്പ് കിടച്ചേയെ.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
“കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിക്കയാ നുണ്ണോകോണും ഒണ്ണും ചരിയാനത്തിൽ കറുമമാം തണ്ടനയാം ഏത്തുവേണം തെയ്വ രാച്ചത്തുക്ക് പോവെ” ഒണ്ണും പടിയ്ക്കെ വച്ച് ശിശിയരുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ നീമങ്കാടെ പാലിപ്പേക്ക് നങ്കളെ വുടാത്തെ നങ്കെ ഉടമ്പിലെ എല്ലാ പിരിയങ്കാടും തെയ്വത്തിലെ പിരിയത്തുക്ക് എതിരുതാൻ.
കടശീൽ അവറെ പിശപ്പ് നാശംതാൻ; അവറെ തെയ്വമോ ഉടമ്പുകാട്ടിലെ ആശതാൻ; വെക്കം കെട്ടെ കാരിയത്തുക്ക് അവറെ പെരുമയോറിനെ; അവറെ മനശ് എപ്പണും ഇം പൂമീലെ നിനവുകാട്ടിൽ താൻ.
അതുനാലെ ഇം തണ്ടനനാലെ ആരും നമ്പിക്കേലിരുന്ത് തിരുമ്പി മണ്ടുകേക്ക് ഇടവാരാത്ത്. എന്തൊണ്ണാ ഇകത്തെ തണ്ടനകാട് നങ്കളചൊല്ലിയൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ പിരിയമൊൺ നിങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനേ?
പാപത്തിൽ പിശയ്ക്കിനവോളെ കൊഞ്ചകാലത്തുക്ക് കിടയ്ക്കിനെ ചുകം വേണ്ടെ ഒൺ വച്ച് തെയ്വത്തിലെ ആളുകളും മത്തും കറുമം അടേകേക്ക് അവൻ തീരുമാനമെ എടുത്തെ.
ഉലകമാം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളതാം വിരുമ്പുവാനില്ലെ. ഒരാ ഉലകമെ വിരുമ്പിയാ അവനുക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുകാൽ ആത്തിരമില്ലെ.
“ഏമാനുക്കു തിക്കിനൊള്ളതാനേ?” ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത്തുക്ക്, അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ചേരെ ചരിയാനെ ചിക്കേൽ ഇരുന്ത് വന്തവേരാതാൻ; കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തത്തിൽ ഉടവുറെ അങ്കിയെ ചപ്പി വൊളുക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.