1 ഒരുനാ കരമെ പിരിക്കിനെ കനേകംവേരാളും പാപികളും ഏശു ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് തൻകാക്ക് വന്തെ.
നിങ്കകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻകാൽ മട്ടും ആത്തിരമാ ഇരുന്താ തെയ്വം നിങ്കാക്ക് എകനെ കൂലിയെ തരും? കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും അകനയേ ചെയ്യിനതാനെ?
ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ മുൻപന്തീലും ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ പിൻപന്തീലും ആയോകും.”
ഒണ്ണാ ഏശു ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടെ കേട്ടവോളെ കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വോറൊള്ളാളുകേം ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടുത്തതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ വശി നീതിയൊള്ളത് ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ നായപുറമാണം കിടച്ചവോളെ ചൊല്ലെ പാലിയാത്തെ നിലമേം പാപമും നങ്കളിൽ പെരികി പെരികി വന്തെ; ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കകാൽ അവനിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇരക്കമാം കാട്ടിയെ.
പാപികെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് ഉലകത്തുക്ക് വന്തെ ഒണ്ണത് നമ്പുളതും ഏത്തെടുക്കെ വേണ്ടിയെ വശനമും താൻ; അം പാപികേൽ മുതയാൾ ഏൻ താൻ.