9 പിന്നെ നിന്നാം അവനാം വുളിച്ചാ വന്ത്, ‘നീ ഇരുക്കിനെ ഇടം അവനുക്ക് കൊട്’ ഒൺ നിൻകാൽ ചൊല്ലിയാ നീ വെക്കം കെട്ട് പുറക്ക് പോയി ഇരുക്കവേണ്ടിയിരുക്കും.
ഏശു ഇതെ ചൊല്ലിയവോളെ വുറോതികെ മുച്ചൂടും മാനം കെട്ടേയെ; ഒണ്ണാ ഏശുവുനാലെ നടക്കിനെ അരിശുകമെ എല്ലാം കണ്ടോൺ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ബൂറാ ഒത്തേ പിരിയമായെ.
പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പിയേയെ ഒൺ കാട്ടുവേക്ക് തകുന്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിൻ. ‘അബുറാകാം എങ്കാക്ക് വലിയെ തമുത്തനായ് ഒള്ളെ’ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ ഇം കൽകാട്ടിൽ നുൺ അബുറാകാത്തുക്ക് മക്കളെ കൊടുക്കേക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മുടിയും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”