30 ചെൻ വേലെ ചെയ്കേക്ക് തലവച്ചെ, ഒണ്ണാ വേലേ ചെയ് മുടിപ്പേക്കോ ആനതില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലും.
വൻ മശെ പെയ്, വൻ തണ്ണി പൊയ്ങ്കി, വൻ കാത്ത് അക്കൂരേക്കടിച്ചെ, അക്കൂരെ ചരിയാനത്തിൽ ബൂന്തെ; അക്കൂരേലെ ബൂത്തെ അമ്മച്ചേ, എപ്പേരുപ്പട്ടത്.
അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ, അടിത്താനമിട്ടോഞ്ച് വേലെ ഓയ്പ്പേക്കു മുടിയാപ്പോയതൊണ്ണാ എല്ലാരും അതെ നോയ്ക്കി വെക്കമെ വയ്ക്കും.
ഇല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ, ഒരു രാശാവ് വോറൊരു രാശാവുകാൽ പടേ വെട്ടുകേക്ക് പോനത്തുക്ക് മിന്നേ ഇരുന്ത്, ഇരുവതായിരം പടയാളികളും മത്തും വരിനെ രാശാവുകാൽ തൻ പത്തായിരം പടയാളികളക്കൊണ്ട് പടേ വെട്ടുകേക്ക് മുടിയുമീ ഒൺ നിനയാതിരുക്കുമീ?
ഒണ്ണാ “എൻ നീതിമാൻ തെയ്വത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽ പിശയ്ക്കും; പുറക്ക് തിരുമ്പിനതൊണ്ണാ എൻ ഉള്ളത്തിൽ അവൻകാക്ക് പിരിയമൊണ്ടാകാത്ത്.”
നിങ്കെ ഒവ്വോരാളും കാത്ത് ഇരുക്കിനതെ നേടിളത്തുക്ക് ഇം ഉശാരെ നിലെ നുറുത്തോണും ഒൺ എങ്കെ ആശിക്കിനെ.
അതുനാലെ എങ്കെ ഏത്തെ കറുമം മത്തമാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ ചൂതാനമാ ഇരിൻ; അകനെ ചെയ്യാ നിങ്കെ ചെയ്യെ വേലേക്കൊള്ളെ കൂലികാട് ബൂറാ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ കിടയ്ക്കും.