28 നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ആരൊണ്ണാലും, ഒരു വലിയെ കൂരേ ചെയ്വെ നിനച്ചാ മുതെ അതെ ചെയ് ഓയ്പ്പേക്ക് തേവയാനെ അണയൊള്ളതീ ഒൺ നോക്കുമില്ലെ?
എൻ നാമം നാലെ എല്ലാരും നിങ്കളെ വീയൊറിഞ്ചാകും; കടശിവരേക്ക് ഒറുപ്പോടെ നിക്കിനവനുക്കുതാൻ രച്ചെ കിടയ്ക്കും.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എൻ നാമത്തിൽ വരിനെ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്കും ചാവേക്കും കൂടി മനശൊരുക്കം നാത്താ എൻ ശിശിയനായ് ഇരുപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.
അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ, അടിത്താനമിട്ടോഞ്ച് വേലെ ഓയ്പ്പേക്കു മുടിയാപ്പോയതൊണ്ണാ എല്ലാരും അതെ നോയ്ക്കി വെക്കമെ വയ്ക്കും.
അതുവോലതാൻ തനക്ക് ഇരുക്കിനതെല്ലാം വുട്ടു പുറിയാത്തവനുക്ക് എൻ ശിശിയനായ് ഇരുക്കേക്ക് മുടിയാത്ത്.
അന്നേരം പവുലോശ് ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്തനേ ചെയ്യിനത്? നിങ്കെ ഇകനെ കോന്ത് എൻ ഇതയമെ നോക വയ്ക്കിനതീ? എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ കെട്ടി ഇടുകേക്കേയല്ലെ, കരുത്താവ് ഏശുവിലെ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി ചാവകൂടി എനക്ക് പിരിയം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.