11 ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടവൻ ഉടവനമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം വലിയവനും ആകും.
അവൻ ഉടയാ ചക്കിതീൽ വൻ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ. ഇതയത്തിലെ നിനവിൽ വമ്പുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ അവൻ ചന്നപിന്നമായ്ക്കെ.
രാശാവുകാടെ കോയിമെ കട്ടിലേൽ നുൺ വലിച്ചിടുകേം എളിമയാനവേരാളെ വലിയവേരായാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
പിന്നെ ഏശു തിരുമ്പി വിരുന്തുക്കു വുളിച്ചാകാൽ, “നീ ഒരു ഉച്ചെ തീനമോ അന്തി തീനമോ തിന്നവോളെ നിൻ ഇണങ്കരാം തമ്പി തമ്മേൻമാരുകാടാം കൂരക്കാറാളാം കിട്ടെ കൂരേലെ പണമൊള്ളവേരാളാം വുളിപ്പാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ, അവറെ നിന്നെ അക്ക് വുളിച്ച് നിനക്കും തിരുപ്പി നൽമകാടെ ചെയ്യും. അത് നിങ്കാക്കൊള്ളെ കൂലിതാൻ.
ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, ഇം മനിശൻ നീതി കിടച്ചാളായ് കൂരേക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ പരീശനുക്കോ നീതി കിടച്ചതില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
ഏശുവെ നമ്പുനെ വശിതി നാത്താളെ തെയ്വം വലിയവനായ് വിലമതിക്കിനനാലെ അവൻ അത്തിൽ പെരുമപ്പടട്ടെ.
കരുത്താവുകാൽ നിങ്കെ എളിമപ്പട്ടിരിൻ അവൻ നിങ്കളെ വലിയെ വലിയവനാക്കും.
അതുമട്ടുമേയല്ലെ, തെയ്വം നങ്കകാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ ഇരക്കം കാട്ടിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒണ്ണും തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതി വച്ചിരുക്കിനെ.
അതുവോലതാൻ ഉളന്താരികളേ, നിങ്കെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് കീളടങ്കി ഇരിൻ. നിങ്കെ എല്ലാരും അക്കുമിക്കും അടങ്കി ഇരിൻ; എന്തൊണ്ണാ, “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയൊള്ളെ അതികാരത്തുക്ക് എളിമപ്പട്ടിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവൻ നിങ്കാക്ക് തക്കെ നേരം പതവിയെ തരും.