32 ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ പോയ് അം കുറുനരികാൽ ഏൻ ഉണ്ണേക്കും നാളയും മുനികാടെ ഉറയ്ക്കീം നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും മൂണാമതുനാ എൻ വേലെ ഓയ്ക്കുമൊണ്ണും ചൊല്ലിൻ.
ഇകനെ ഏശു പേര് കൂറാ ഒത്തേ കേൾവിപ്പട്ടേയെ; അകനെ കെരോതാ ഒണ്ണെ രാശാവുക്ക് ഏശുവെ ചൊല്ലി കേൾവിപ്പട്ടെ; “നിച്ചമാ അത് രാട്ടിപിരാട്ടിനെ ഓകന്നാൻതാൻ; അവൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ; അതുനാലതാൻ ഇം അരിശുകമാനെ ചക്കിതികാട് അവനിൽ നുൺ ഉറങ്കിനത്” ഒൺ ചിലവേരാ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ തകപ്പനിൽനുണ്ണും വൻ അരിശുകങ്കാടെ കാട്ടിയെ; അത്തിൽ ഏളതുനാലനെ നിങ്കെ എന്നെ കല്ലെ ഒറീനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു ഇം പുളിച്ചെ വീഞ്ചെ കുടിച്ചോഞ്ച്, “എല്ലാം നടമായേയെ” ഒൺ ചൊല്ലി തലേ അടീക്കിട്ട് ഉശിരെ ഒപ്പണച്ചെ.
എല്ലാം തെയ്വത്തുക്കൊള്ളതാൻ; മുച്ചൂടാം പടച്ചതും അവൻതാൻ; കനേകം തെയ്വ മക്കെ രച്ചപ്പടിളത്തുക്കും അവൻ മകിമേൽ പങ്കുകാറനാകിളത്തുക്കും ഏശുവെ കറുമംനാലെ തികഞ്ചവനാക്കിനത് നല്ലത് ഒൺ തെയ്വത്തുക്ക് തോണെ.
മികന്തവനായതുനാലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ രച്ചേക്കൊള്ളെ കാരണമായെ.
മോശേലെ നീമം കുറവൊള്ളെ ആളുകളെ വലിയെ പൂയാരിയായ് നീമിക്കിനെ; ഒണ്ണാ നീമത്തിലെ കാലമോഞ്ച് എണ്ണേക്കും കുറവൊണ്ണും നാത്തെ മകനെ തെയ്വം ചത്തിയമെ അടിച്ചെ വാക്കുവോലെ വലിയെ പൂയാരിയായ് നീമിക്കിനെ.