25 കൂര ഉടയാ എന്തി വാതലെ അടച്ചോഞ്ചി നിങ്കെ പുറത്തോട് നുൺ, ‘എശമാനനേ, വാതലെ തുറന്ത് തരോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലി വാതലുക്ക് അടിക്കിനവോളെ, ‘നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിലെ’ ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലും.
പിന്നെ അവൻ ഉടയാക്ക് ഇടത്തക്കോട്ടിലവേരാകാൽ, “ചാപ്പം കിടച്ചവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടു പിശാശീക്കും അവൻ തൂതരുകാട്ടുക്കും ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ തീ നരകത്തുക്ക് പോനിൻ.
‘നിങ്കെ ആരൊണ്ണോ നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊണ്ണോ എനക്ക് തിക്കിലെ; ചുട്ടിത്തനമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളെ നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടുപോ’ ഒൺ അവൻ ചൊല്ലും.
പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പിയേയെ ഒൺ കാട്ടുവേക്ക് തകുന്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിൻ. ‘അബുറാകാം എങ്കാക്ക് വലിയെ തമുത്തനായ് ഒള്ളെ’ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ ഇം കൽകാട്ടിൽ നുൺ അബുറാകാത്തുക്ക് മക്കളെ കൊടുക്കേക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മുടിയും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
എന്നെ കരുത്താവേ, കരുത്താവേ, ഒൺ നിങ്കെ വുളിക്കുകേം ഏൻ ചൊന്നതെ പാലിയാതെ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?
“എനക്ക് പുടിച്ചെ കാലത്തിൽ ഏൻ നിൻ വായാതുകെ കേട്ട്, രച്ചേലെ നാളിൽ ഏൻ നിനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യെ” ഒൺ തെയ്വം വെളിപ്പടുത്തി തരിനതാനേ? ഇപ്പെ താൻ തെയ്വത്തുക്ക് പുടിച്ചെ കാലം; ഇപ്പെ താൻ രച്ചേലെ നാളും.
അതോഞ്ച് നൽവരം കിടപ്പെ കോന്ത് കെഞ്ചി കേട്ടപ്പണും അമ്പാൾ തള്ളപ്പട്ടെ; പിന്നെ മനമെ തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം അവനുക്ക് കിടച്ചതില്ലെ ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളളതാനെ?