8 മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് എന്നെ ആരൊണ്ണാലും ഏത്തു ചൊല്ലിയാ അവനാം തെയ്വ തൂതരുക്ക് മില്ലോട് മനിശൻ മകനാനെ ഏനും ഏത്തു ചൊല്ലും.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
നങ്കെ കറുമമടേനതൊണ്ണാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തും. നങ്കെ അവനെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയേ അവനും നങ്കളെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും.
മകനെ തള്ളി ചൊന്നവൻ കൂട്ടത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വം നാത്തെ; മകനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ കൂട്ടത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വം ഒണ്ട്.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.
നീ ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.