57 ചരി ഒണ്ണതെ തീരുമാനമെ എടുപ്പെ നിങ്കാക്കേ കൂടാത്തതെന്ത്?
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ നിങ്കെ ശന്തേകപ്പടാതെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരായായാ ഏൻ ഇം അത്തീകാൽ ചെയ്യതെ നിങ്കാക്ക് ചെയ്വേക്കാകും; ഒൺ മട്ടുമില്ലെ ഇം മലേകാൽ, ‘ഉളകി കടലിൽ ബൂശ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയാ അതും അതേവടി നടക്കും.
രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ വന്ത് നീതി വശിയെ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തന്താച്ചെ. ഒണ്ണാ നിങ്കെ അവനെ നമ്പിയതില്ലെ; കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വേശികാടും അവനെ നമ്പിയെ; അതെ നിങ്കെ കണ്ടപ്പണും പിന്നെ അവനെ നമ്പുകേക്കുചൂട്ടി മനശെ വച്ചതില്ലെ.”
അത് തളുക്കിനതെ കാണവോളെ വേടകാലം ആയേയതൊൺ നിങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
മീത്തോടമേ നോയ്ക്കി നായം വിതിയാതെ നീതിയോടെ വിതീനിൻ.”
പിന്നെ വൊവ്വോറേ കാരിയത്തിലും ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലി അവറാത്തുക്കു പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ. “കുറുപ്പുകെട്ട പിശപ്പിലവേരാക്ക് കിടയ്ക്കിനെ നായവിതീൽ നുൺ നിങ്കെ തപ്പിച്ചോനിൻ.”
നിങ്കളേ നായമെ വിതീൻ; പെൺമ്പുള്ളെ തലേ മുക്കാക്കിടാതെ തെയ്വത്തുകാൽ വായാതിനത് ചരിതാനീ?
നീളമാനെ തലമുടി ആണാക്കൊള്ളത് മാനക്കേട് ഒണ്ണും