35 നിങ്കെ അരേക്ക് കച്ചെ കെട്ടി വിളക്കാം കത്തിച്ച് ഒരിയ്ങ്കിരിൻ.
തെയ്വ രാച്ചം എന്നത് ഇകനതാൻ, ഒരുനാ ഉളന്താരിച്ചിയേരാനെ പത്താ ഉടവുറെ വിളക്കാം എടുത്ത് മണവാളനെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് പുറപ്പെട്ട് പോയെ.
അകനതാൻ നിങ്കെ വോറെ വേരാക്ക് വെളിച്ചമാകോണും; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ കണ്ട് അവറെ മേലോകത്തിലെ തകപ്പനുക്ക് മകിമേ കൊടുക്കും.
എശമാനൻ, കല്ലിയാണത്തുക്കു പോയി തിരുമ്പി വന്ത് വാതലുകാൽ നുൺ വുളിക്കിനവോളെ, വാതലെ തുറന്ത് കൊടുപ്പേക്ക്, അവൻ എപ്പെ തിരുമ്പി വരുമൊൺ വശീ നോയ്ക്കി ഇരുക്കിനവേരാളവോലെ നിങ്കെ ആകോണും.
ചത്തിയം എന്നെ അരപ്പട്ടെ അരേക്ക് ചുത്തുക്കും കെട്ടീം നീതി എന്നെ പടച്ചട്ടെ ഇട്ടും
അവറെ ഇടേൽ ഉശിരെ തരിനെ തെയ്വത്തിലെ വശനമെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടന്ത് ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് മില്ലോട് വാനത്തിലെ വെള്ളികാടുവോലെ തെളിവോടെ നില്ലിൻ.
അതുനാലെ നിങ്കെ മനശ്ശൊരുക്കമും ഉടവനുടവൻ പിരിയമെ അടക്കി വയ്പ്പേക്കൊള്ളെ തകിതിയൊള്ളവേരാളായ് ഏശുകിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കേക്കൊള്ളെ ഇരക്കത്തിലെ രച്ചേക്കുചൂട്ടി ആശയോടെ ഇരുന്ത് നടേൻ.