20 ഒണ്ണാ തെയ്വം അവൻകാക്ക്, ‘മടയാ, ഉണ്ണേക്ക് റാവ് നിൻ ഉശിരു മണ്ടും. പിന്നെ നീ ചമ്പാരിച്ച് വച്ചിരുക്കിനത് ആരുക്കു ഉതകും’ ഒൺ കേട്ടെ.
പുത്തീം പോതമും നാത്തെ മണ്ടരേ, പുറമേ ഉരുവായ്ക്കാളേതാൻ അകമാം ഉരുവായ്ക്കത്.
ഉലകത്തിൽ മാനടവൻകാട് നിമതി ഒണ്ണും പാതുകാപ്പ് ഒണ്ണും ചൊല്ലിയിരുക്കിനവോളയേ കിടകാതെ ഇരുക്കിനെ പെണ്ണാക്ക് പെതുക്കേക്കൊള്ളെ വലി പെട്ടൊൺ വരിനവോലെ അവറാത്തുക്ക് വേമായേ നാശം വന്ത് ചേന്തോകും; അവറാത്തുക്ക് അത്തിൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ചോകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
ഇവ്വുലകത്തുക്ക് വന്തവോളെ നങ്കെ എന്തൊണ്ണാലും കുടത്തതീ? ഇല്ലെ. ഇങ്കിരുന്ത് പോനവോളെ നങ്കെ എന്തൊണ്ണാലും കൊണ്ടോകുമീ? ഇല്ലെ.
നാളെ നിങ്കാക്ക് എന്താവനൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതാനെ; എന്തൊണ്ണാ കൊഞ്ചനേരത്തേക്ക് കാണതും പിന്നെ മാഞ്ചോനതുമാനെ മഞ്ചിവോലതാൻ നിങ്കെ ഉശിര്.