17 അമ്പോളെ അവൻ, ‘ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളെ? ഇം വെള്ളാമെ കൂട്ടി വയ്പ്പേക്ക് കളറി പേരാത്ത്’ ഒൺ ഉടയാളമേ നിനച്ചെ.
“അപ്പമെ കുടകാപ്പോയനാലതാനെന്തോ അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ടത്?” ഒൺ അവറെ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ എന്തൊണ്ണാലും കേട്ടാ കൊടുക്കോണും. ഒരാ കടനെ കേട്ടാ അതാം കൊടുക്കോണും.
ഒരുനാ മതപണ്ടിതര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ ഏശുവെ ചോതനെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി ഒരുമ്പട്ട് അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
നിനക്കൊള്ളതെല്ലാം അപ്പുറാണികേക്ക് തറുമമെ കൊടിൻ; അന്നേരം നിനക്കൊള്ളതുകാട് ബൂറാ ചുത്തമാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നേം ഒരു കതേ പേരേത്തി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “പണക്കാറനാനെ ഒരു മനിശനിലെ ഉശം നന്തി നൽവണം വെള്ളാമെ വിളഞ്ചെ.
പിന്നെ അവൻ ഉടയാളെ ചൊല്ലിയത്, ‘ഏൻ ഇകനെ ചെയ്യും; വെള്ളാമെ വയ്ക്കിനെ കളറിയെ പൂച്ച് ചരിയാനെ കളറിയെ വേലേ ചെയ്, എൻ വെള്ളാമയാം ഏനവാനമാം അത്തിൽ കൂട്ടി വയ്ക്കും.
ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഉശിരുക്കുചൂട്ടി എന്തെ തിന്നും എന്തെ കുടിയ്ക്കും ഒണ്ണോ ഉടമ്പുക്കുചൂട്ടി എന്തെ ഉടുക്കുമൊണ്ണോ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടുവാനില്ലെ.
എന്തെ തിന്നും എന്തെ കുടിക്കും ഒൺ നിനച്ച് നിങ്കെ വരുത്തപ്പടുവാനില്ലെ.
അതുനാലെ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ചൊത്തെ വിത്താലെ കറുമമടയിനവേരാക്ക് കൊട്. കളുക്കർ ഓറാത്തതും പുശു അരിയാത്തതുമാനെ മേലോകത്തിൽ, നാശമായ് പോകാത്തെ അരപ്പയ്യകാടാം ഓഞ്ചു പോകാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചമ്പാരിച്ചോൻ.
അത്തുക്ക് കങ്കാണി ഉടയാളെ നിനച്ചത്, ‘ഏൻ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? ഏമാൻ എന്നെ എൻ കങ്കാണി വേലേൽ നുൺ മാത്തുകേക്ക് പോനെ; കിളയ്പ്പേക്ക് എനക്ക് തുറമില്ലെ; ഇരക്കുവേക്ക് എനക്ക് വെക്കമായും ഇരുക്കിനെ.
ഇം ഉലകത്തിലെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തിൽ വോറൊള്ളവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് ഇണങ്കരെ ചമ്പാരിച്ചോൻ. അകനയൊണ്ണാ അത് നാതയാനവോളെ നിങ്കളെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ കൂരേൽ ചേത്തോകേക്ക് ഇടയാകും.
ഇതകേട്ടാലെ ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിനക്ക് ഒരു കുറയിരുക്കിനെ; നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ പണ്ണക്കാറൻകാക്ക്, ‘അന്താൻ, നല്ലെ പണ്ണക്കാറനേ, നീ ഇം ചുറിയെ കാരിയത്തിൽ എൻകാൽ നമ്പിക്കയായ് ഇരുന്തതുനാലെ നിന്നെ പത്ത് പട്ടണങ്കാട്ടുക്ക് അതികാരിയാക്കിനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഓകന്നാൻ, “ഇരണ്ട് ചട്ടയൊള്ളാ നാത്താക്ക് ഒണ്ണെ കൊടുക്കോണും; തീനാം അകനയേതാൻ ചരുന്തോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവറളെ പുറത്തുക്ക് കുടത്താപ്പിലെ ഇകനെ കേട്ടെ, “എശമാൻമാരേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളെ?”
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ഉടവറെ ചങ്ക് നൊറുങ്കി പറന്തേയനാലെ പത്തിരോശുകാലും അങ്ക് ഇരുന്തെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാലും, “മാളേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ” ഒൺ കേട്ടെ.
തെയ്വ മക്കാക്ക് തേവയാനതെ അറിഞ്ച് അവറാത്തുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമായിരിൻ.
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ വച്ച് കൊടുത്തതുനാലെ ആത്തിരം എന്തൊൺ നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ; അതേവോലയേ നങ്കളും ഏശുവെ നമ്പുനവേരാക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനെ.