47 “നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനതെ; നിങ്കെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ മടകാടെ വേലെ ചെയ്യിനെ; നിങ്കെ വലിയോരുകാടുതാൻ അവറളെ കൊണ്ണത്.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനതെ; കുമ്മായമെ തേച്ചെ ചാവർപ്പതിവോലെ നിങ്കെ ഒത്തിരുക്കിനെ; അത് പുറമേ നന്തി ഇരുക്കുമൊണ്ണാലും അകമെ ചത്തവേരാ എലുമ്പുകാടും ചുത്തം നാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുറഞ്ചുമിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ വലിയോരുകാട് ചെയ്യെ വേലേക്ക് നിങ്കെ ശാച്ചികേം അതെ ഏൽക്കുകേം ചെയ്യിനെ; എന്തൊണ്ണാ അവറെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ കൊണ്ണെ; നിങ്കെ അവറാത്തുക്ക് മടയാം വേലേ ചെയ്യിനെ.
കട്ടായക്കാറാളും തെയ്വമെ നിനയാതേം ചത്തിയമെ കോളാതേം ഇരുക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ തകപ്പരുവോലയേ നിങ്കളും തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് മറുതലിക്കിനെ.
അം എകൂതര് കരുത്താവാനെ ഏശുവാം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളാം കൊണ്ണൊറികേം എങ്കാക്ക് തണ്ടനെ തരുകേം ചെയ്യെ. അവറെ തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമേത്താത്തവേരാളും മനിശെ മാനടവനുക്ക് ബൂറാ എതിരികളും താൻ.