15 അം കൂട്ടത്തിൽ ചിലവേരാ, “മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻനാലതാൻ ചെൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഒരു ശിശിയൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത് ശിശിയനുക്ക് മതി; എശമാനൻവോലയാനത് പണ്ണക്കാറനുക്കും മതി. കൂരക്കാറനെ ബേൽശബൂൽ ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ കൂരേലവേരാളെ അതക്കാട്ടീം കെട്ടെ പേരെ വുളിക്കും.
അതോഞ്ച് ചിലവേരാ കൺ തോണാത്താളും കുരവുടുവെ കൂടാത്തതുമാനെ ഒരു മുനി പുടിച്ചെ ഒരു മനിശനെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്താ കുരവുടുകേം കാൺങ്കേം ചെയ്വെ തക്കെ നിലമേൽ ഏശു അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അവൻ ചേതി ശിറിയെ ഒണ്ണാൻ ഒത്തേ പരന്തെ. വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാളാം ചീക്കിലും ഇളുവെട്ട് നടന്തവേരാളാം മുനീക്ക് ചാനവേരാളാം പിശാശി പുടിച്ചവേരാളാം തളന്തവേരാളാം അവൻകാക്ക് കുടത്തെ. അവൻ അവറാത്തുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അന്നേരം, “ചെൻ മുനികാട് തലവനക്കൊണ്ടുതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ പരീശരുകാട് ചൊല്ലിയെ.
അവറളിൽ പലവനും “അവനുക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; അവനുക്ക് കിരുക്കുതാൻ; അവൻ വാക്കെ കോക്കിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട്, “നിനക്ക് കാട്ടു ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; ആര് നിന്നെ കൊൽകേക്ക് പയണപ്പടിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
“നീ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ ഒണ്ണും നിനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണും എങ്കെ ചൊല്ലിനത് ചരിതാനെ?” ഒൺ എകൂതര് ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.
അന്നേരം എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “നിന്നേത്തിൽ ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള; അബുറാകാമും പലകപ്പാട്ടുകാറാളും ചത്തുകെട്ട് മണ്ടിയേയെ; അപ്പണും നീ ചൊൽകീ നിൻ വശനമെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ചാവ് തട്ടാത്തൊൺ.