9 അങ്ക് ഇരുക്കിനെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യോണും. അങ്കിളവേരാകാൽ ‘തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയെ’ ഒണ്ണും ചൊല്ലോണും.
“തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയനാലെ നിങ്കെ ചെയ്നടക്കിനെ പാപമെ വുട്ടൊറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പോണും” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
“തെയ്വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയനാലെ നിങ്കെ ചെയ്നടക്കിനെ പാപമെ വീയൊറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പോണും” ഒൺ അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശു മുതെയാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവറാത്തുകാൽ പിന്നേം ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വ രാച്ചം എന്തനേത്തിൽ പേരേത്തി ചൊൽളനേ? ഏളെ കതയെ ചൊല്ലി അതെ വെളിവാക്കിളെ?” അത് വന്ത് ചുറിയെ കടുകു മണിവോലതാൻ.
മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ മുനിയെ ഉറയ്ക്കി കനേം നോയാളികേക്ക് എണ്ണെ തേച്ച് വായാതി ചുകമെ കൊടുത്തെ.
ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു പട്ടണത്തിൽ നിങ്കളെ ഏത്തെടാതെ ഇരുന്താ പട്ടണത്തിലെ തെരുവുകാട്ടിൽ പോയി ഇകനെ ചൊല്ലോണും,
നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ എങ്കെ കാലുക്ക് ഒട്ടിയെ കുശുമ്പെ ഇതെ നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിങ്കാക്ക് എതിരാനെ അടകാളത്തുക്ക് തുവുത്തിട്ടാലെ പോനെ; ഒണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചം കിട്ടെ വന്തേയെ ഒൺ നിങ്കെ അറിഞ്ചോനിൻ.
തെയ്വ രാച്ചമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്കും അവൻ അവറാത്തുക്ക് അതികാരമെ കൊടുത്ത് കടത്തിവുട്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ; പുതുവനായ് പുറകാതവോയാ തെയ്വ രാച്ചമെ കാൺമ്പേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, തണ്ണീൽ നുണ്ണും ആത്തുമാവിൽ നുണ്ണും പുറകാതവോയെ ആരുക്കും തെയ്വ രാച്ചത്തിൽ കടപ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്.
അതുനാലെ “തെയ്വത്തുകാലെ ഇം രച്ചേലെ ചേതി എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ; അവറെ അതെ കോക്കും ഒൺ നിങ്കെ അറിയോണും”. ഇകനെ പവുലോശ് ചൊല്ലി നുറുത്തിയെ.
അവൻ ഒരു തടവിടവും നാതെ തെയ്വ രാച്ചമെ പേടിനാതെ വുളിച്ച് ചൊല്ലീം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവചൊല്ലി പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.