34 അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
അവേക്ക് ആയത് അവെ ചെയ്യിനെ; മിന്നേ എൻ ഉടമ്പുക്കു തയിലമെ തേയ്ക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എൻ ചാവെ പൂക്കിനവോളെ ചെയ്യിളെ കാരിയമതാൻ അവെ ചെയ്യത്.
ഒണ്ണാ അം വശിയേ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ വന്തെ; അവനെ കണ്ടതും ശമരിയാക്കാറനുക്ക് കനിവ് വന്തെ.
പിത്തുനാ അവൻ പോയവോളെ ഇരണ്ട് വെള്ളി അണയെ എടുത്ത് ചാവാടിക്കാറനുക്ക് കൊടുത്താലെ ചൊല്ലിയത്, ‘കുറിപ്പാ ഇമ്പാളെ നോയ്ക്കോകോണും; എന്തൊണ്ണാലും അതികമാ ചിലവ് വന്താ ഏൻ തിരുമ്പി വരിനവോളെ തന്താകാം’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.”
അകനെ അവെ മുതെ പുള്ളയാനെ ഒരു ആൺ പുള്ളയെ പെത്തെ. അം പുള്ളെ കിടത്തുകേക്ക് ചാവാടീൽ ഇടം നാപ്പോയനാലെ പുള്ളയെ ചീലേൽ ചുത്തി പുൽ തൊട്ടീൽ കിടത്തിയെ.
ആരും തിൻമേക്ക് പകറം തിൻമെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; ഒണ്ണാ അക്കുമിക്കും എപ്പണും എല്ലാരുക്കും നൽമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരിൻ.