33 ഒണ്ണാ അം വശിയേ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ വന്തെ; അവനെ കണ്ടതും ശമരിയാക്കാറനുക്ക് കനിവ് വന്തെ.
ഇം പന്നണ്ടുവേരാളാം അതികാരമെ കൊടുത്ത് ഏശു കടത്തിവുട്ടവോളെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, “നിങ്കെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേലോ ശമരിയാവുകാറാ പട്ടണങ്കാട്ടിലോ പോവാനില്ലെ.
എനക്ക് നിൻകാൽ കനിവ് ഇരുന്തവോലെ നിനക്കും നിൻ കൂട്ടാളീകാൽ കനിവിരുക്കിളതാനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
അതുവോലെ ഒരു ലേവിയനും അം വശിയെ വന്തെ; അമ്പാളുമെ അവനെ കണ്ട് ഒണ്ണാലും വശി മാറി മണ്ടിയേയെ.
അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
അപ്പിണെ കണ്ട് കരുത്താവുക്ക് മനശിരക്കം ഒണ്ടായാലെ അവേകാക്ക് “കേശാതെ” ഒണ്ണെ.
ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുകാക്ക്, “നീ ഒരു എകൂതനും ഏൻ ഒരു ശമരിയാക്കാറത്തീമാനെ; പിന്നെ നീ എൻകാൽ തണ്ണിയെ കോക്കിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ. എകൂതരും ശമരിയാക്കാറാളും ഒത്തുമെ നാപ്പോമെ.
“നീ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ ഒണ്ണും നിനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണും എങ്കെ ചൊല്ലിനത് ചരിതാനെ?” ഒൺ എകൂതര് ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.