29 ഒണ്ണാ അവൻ ഉടയാളമേ നീതിമാനൊൺ കാട്ടുവച്ചൂട്ടി ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, എൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ആര്” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു ശിശിയരാം അങ്ക് ഇരുന്തവേരാളാം കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചോൺ ചൊല്ലിയത്, “ഒരാ എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ, അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത് ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.
“കളവാണികെ കയ്യിൽ അകപ്പട്ടാക്ക് ഇം മൂണാളിൽ ആരുനേ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻ ഒൺ നീ നിനയ്ക്കിനത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ നിങ്കളമേ മനിശനുക്ക് മില്ലോട് നീതിയൊള്ളവേരാ ഒൺ കാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് നിങ്കെ ഇതയങ്കാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; മനിശനുക്ക് മില്ലോട് പെരുമപ്പടിനത് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ഒണ്ണും നാത്തതാകും.
അത് എകനയൊണ്ണാ തെയ്വം ഒരാളെ നീതിമാനായ് കാണതെ എകനയൊൺ പടിക്കേക്ക് അവറെ പാണപ്പടിനതില്ലെ; പകറം തൻകൊണ്ടീക്ക് നീതിമാൻമാരാകേക്ക് അവറെ ആശിക്കിനെ; അതുനാലെ അവറെ തെയ്വത്തിലെ നീതീക്ക് കീൾപ്പടിനതില്ലെ.
ഏൻ പരിച്ചേതനെ ഏത്തനാലെ തെയ്വം എന്നെ നീതിമാനായ് കണക്കായ്ക്കെ ഒൺ പെരുമപ്പടുകേക്ക് അബുറാകാമുക്ക് മുടിയുമീ? ഇല്ലെ.
നായപുറമാണത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനെ ആരും തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നേരുമയാനവൻ ആനതില്ലയൊണ്ണത് ചരിതാൻ; എന്തൊണ്ണാ, “നീതിമാൻ തെയ്വത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽ പിശയ്ക്കും” ഒൺ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
ഒരാ തെയ്വമെ നമ്പുനതുകൊണ്ടേ നാത്തെ നീതിമാനാനത്. അവൻ തെയ്വമെ നമ്പി ഒവ്വൊരു നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവോളതാൻ നീതിമാനാനത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?