77 മാനടവനുക്ക് ഉടവൻ പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ച് എകനെ രച്ചിക്കപ്പടും ഒൺ ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും.
പിന്നെ ഓകന്നാൻ ഓർത്താൻ ആത്തോരത്തുക്ക് കിട്ടേലെ കൂറായെല്ലാം പോയ് അങ്കിളവേരാകാൽ, “പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്ക് മനം തിരുമ്പി രാട്ടിപിരാട്ടുകയെ ഏത്തെടുക്കോണും” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാ പണ്ണേലേം മാനടവൻകാട് മുച്ചൂടും തെയ്വത്തിലെ രച്ചയെ കാണും.’”
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
ഇതെല്ലാം നടമായത് എൻ കണ്ണുക്കു മില്ലോടേ ഏൻ കണ്ടനാലെ ചെൻ തെയ്വ മകൻതാൻ ഒൺ ഏൻ ഉറപ്പായ് ചൊന്നെ.”
അവനെ നമ്പി വരിനവൻ ആരെല്ലാമോ അവനുക്കെല്ലാം ഏശു നാമത്തിൽ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കുമൊൺ എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.”
അത്തുക്ക് പവുലോശ്, “ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ടു തിരുമ്പിയവേരാളതാൻ ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടിയത്; തനക്ക് പുറകോടേ വരിനെ ഏശുവേത്തിൽ നമ്പിക്കെ വയ്ക്കോണും ഒൺ ഓകന്നാൻ ഇശ്രവേലിലെ മാനടവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.”
പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്ക്കും.
അതുനാലെ തെയ്വം നിങ്കെ പാപമെ മന്നിക്കിളത്തുക്ക് മനം തിരുമ്പിൻ; അകനയൊണ്ണാ
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശു തനക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെന്തൊൺ നമ്പുനെ ഒരാ ഇതുവരേക്ക് ചെയ്യെ പാപങ്കാട്ടുക്കൊള്ളെ തണ്ടനയെ ഏശു ഉടയാളിലെ ചാവുനാലെ ഏത്തെടുത്തിരുക്കിനെ. അതെ തെയ്വം അവനുക്ക് നീതിയായ് കണക്കാക്കിനെ.
അവൻ നങ്കകാൽ കനേകമായ് കാട്ടിയെ ഇരക്കംനാലെ അവനിൽ നങ്കാക്ക് ഉടയാ ഇലത്തത്തിൽ പാപത്തുക്കൊള്ളെ മന്നിപ്പൊണ്ണെ വീണ്ടെടുപ്പ് ഒണ്ട്.