51 അവൻ ഉടയാ ചക്കിതീൽ വൻ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ. ഇതയത്തിലെ നിനവിൽ വമ്പുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ അവൻ ചന്നപിന്നമായ്ക്കെ.
അവറാത്തുക്ക് തെയ്വമെ തിക്കിനൊണ്ടായപ്പണും അവനുക്ക് മകിമേ കൊടുക്കയോ അവനുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലുകയോ ചെയ്യതില്ലെ; ഒണ്ണാ അവറെ പുത്തി കെട്ടുപോകേം അവറളിലെ പുത്തിനാത്തെ ചങ്കടച്ചു പോകേം ചെയ്യെ.
അകനെ തെയ്വത്തിലെ അറിവുക്ക് എതിരായ് നിക്കിനെ എല്ലാ എതിർ വാതമാം പൊയ്ങ്കി നിക്കിനെ പൊങ്കാരമാം എങ്കെ ഉടച്ചൊറിയും; എല്ലാ ചിന്തനകളാം എങ്കെ പുടിച്ചടക്കി കിരിശ്ത്തുവെ പാലിക്കിനവേരായാക്കും.
അതുവോലതാൻ ഉളന്താരികളേ, നിങ്കെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് കീളടങ്കി ഇരിൻ. നിങ്കെ എല്ലാരും അക്കുമിക്കും അടങ്കി ഇരിൻ; എന്തൊണ്ണാ, “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ചാവ്, കവലെ, തുമ്പതുരിതം ഒണ്ണികനയൊള്ളെ കെടുതികാട് മൊത്തമാ ഒരേ നാളെ അവേക്ക് വരും; അവളെ തീയിലിട്ട് ചുട്ടാകും; അപ്പിണെ നായം വിതിക്കിനെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് വൻ ചക്കിതി ഒള്ളാതാനെ?”