44 നീ വണക്കമെ ചൊല്ലിയെ ചത്തം എൻ ചെവീൽ ബൂന്തെ നേരം പുള്ളെ എൻ വകുത്തിൽ പിരിയമോടെ തുടിച്ചെ.
മറിയാവ് ചൊല്ലിയെ വണക്കമെ എലിശബത്ത് കേട്ടതും അവെ വകുത്തിൽ കിടന്തെ പുള്ളെ തുടിയ്ക്കുകേം എലിശബത്ത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറേകേം ചെയ്യെ.
എൻ കരുത്താവ് തള്ളെ എൻകാൽ വരിളെ മാനം എനക്ക് ഏടെ നുൺ കിടച്ചെ?
കരുത്താവ് തൻകാൽ ചൊല്ലിയത് നടക്കുമൊൺ നമ്പിയവെ ഓകമൊള്ളാ.”
അക്കാലത്തിൽ പിരിയമടഞ്ച് നിങ്കെ ആടി പാടിൻ; എന്തൊണ്ണാ മേലോകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഇരുക്കിനെ കൂലി വലിയത്; മിന്നേലെ വലിയോരുകാടും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാകാൽ അകനയേ ചെയ് ഇരുക്കിനതാനെ?