27 താവീത് വർളാട്ടിൽ ഓശേപ്പു ഒണ്ണെ ആൺ പുള്ളേക്ക് കിടത്തി കൊടുക്കുവെ ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ മറിയ ഒണ്ണെ ഉളന്താരിച്ചികാക്ക് കടത്തിവുട്ടെ.
ആക്കോവ് മറിയാ ആണാനെ ഓശേപ്പെ പുറക്കെ വച്ചെ. അപ്പിണിൽ നുൺതാൻ കിരിശ്ത്തു ഒൺ പേരൊള്ളെ ഏശു പുറന്തത്.
ഏശുകിരിശ്ത്തു പുറന്തത് ഇകനതാൻ: അവൻ തള്ളയാനെ മറിയാവെ ഓശേപ്പുക്ക് കിടത്തി കൊടുപ്പേക്ക് ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ; ഒണ്ണാ അവറെ കൂടി ചേരിനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ ഉടയാ വകുറായ് ഇരുക്കിനെ ഒൺ അപ്പിണുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ.
തൂതൻ അവേകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഇരക്കം കിടച്ചാളേ, നിനക്ക് വണക്കം; കരുത്താവ് നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.