13 ഒണ്ണാ കരുത്താവിലെ തൂതൻ ശെക്കരിയാവുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ശെക്കരിയാവേ, പേടിയാതെ; നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ട് ഇരുക്കിനെ; നിൻ പെൺ എലിശബത്ത് ഒരു മകനെ പെതുക്കും; അവനുക്ക് ഓകന്നാൻ ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.
അവേക്ക് ഒരു മകൻ പുറക്കും; ഉടയാ ആളുകെ ചെയ് വരിനെ പാപത്തിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് അവൻ വന്തിരുക്കിനതുനാലെ നീ അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “പേടിയാതേൻ; ഇതി ഏൻതാൻ; നിങ്കെ പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തൂതൻ പെണ്ണാകാൽ, “നിങ്കെ പേടിയാതേൻ; ശിലുവേൽ തറയ്ക്കെ വച്ചെ ഏശുവതാൻ നിങ്കെ തേടിനത് ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
അവാൾ ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “പേടിയാതേൻ; ശിലുവേൽ തറച്ചെ നശരായൻ ഏശുവതാനേ നിങ്കെ തേടിനത്; അവൻ ഇങ്ക് നാത്തെ ഉശിരോറി മടേൽ നുൺ എന്തി മണ്ടിയേയെ; അവനെ വച്ചാനെ വന്ത് കാണിൻ.
അവൻനാലെ നീ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടയുകേം അവൻ പുറവീൽ കനേകം വേരാക്ക് പിരിയമൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.
അത്തുക്ക് തൂതൻ അവേകാക്ക്, “പേടിയാതെ മറിയേ, നിനക്ക് തെയ്വത്തുകാലിരുന്ത് ഇരക്കം കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.
പുള്ളെ പുറന്ത് എട്ടാമതുനാ പുള്ളേക്ക് പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കേക്കൊള്ളെ നേരമായെ. വകുറാനത്തുക്ക് മിന്നേ തൂതൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ പുള്ളേക്ക് അവറെ “ഏശു” ഒണ്ണെ പേരെ ഇട്ടെ.
അവൻ എൻകാക്ക് ‘കൊറുനല്ലിയോശേ, നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ടേയെ; നീ താനതറുമമെ കൊടുക്കിനതാം കണ്ടിരുക്കിനെ.