41 ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “നിങ്കാക്ക് പാരുവനാതെ ഇരുന്തപ്പെ നിങ്കാക്ക് പാപം നാപ്പോവനായെ; ഒണ്ണാ എങ്കാക്ക് പാരുവെ ഒള്ളതൊൺ ചൊന്നതുനാലെ നിങ്കളിലെ പാപം ഇപ്പണും നിലെ നിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അം പണ്ണക്കാറനുക്ക് ഉടയാ എശമാനൻ പിരിയം തിക്കിനൊണ്ടായപ്പണും അത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരുങ്കാതിരുക്കുകേം അവൻ പിരിയമെ ചെയ്യാതിരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ പണ്ണക്കാറനുക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും.
ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, ഇം മനിശൻ നീതി കിടച്ചാളായ് കൂരേക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ പരീശനുക്കോ നീതി കിടച്ചതില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
ചത്തിയത്തിലെ വകതിരുവും അറിവും കിടച്ചോഞ്ചപ്പണും നങ്കെ മനശാരെ പാപമെ ചെയ്യാ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി ഇനി ഒരു ആകമും ഇല്ലെ.
അതുനാലെ ഒരാക്ക് നൽമെ ചെയ്കേക്ക് തിക്കിനൊള്ളപ്പണും അവൻ അതെ ചെയ്യാതവോയേ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് അത് പാപം താൻ.