3 അത്തുക്ക് ഏശു, “അവനോ അവൻ തായ് തന്തേരോ പാപമെ ചെയ്യതുനാലെ നാത്തെ, തെയ്വത്തിലെ ചെയ്തി അവനേത്തിൽ വെളിപ്പടുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ.
ഏശുവുക്ക് ഇതെ കേട്ടവോളെ, “ഇം നോയ് ചാവോടെ മുടീകേക്കില്ലെ, പിന്നെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകനുക്ക് മകത്തം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം ഏശു അപ്പിൺകാൽ, “നമ്പിയാ നീ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത് കയ്യിൽ തൂയ്ങ്കി കിടക്കിനതെ കണ്ടാലെ, “ഇം മനിശൻ കുലകാറൻ എന്തോ; കടലിലിരുന്ത് തപ്പിച്ച് വന്തപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുപ്പെ നീതിതേവി അവനെ വുടാത്തെ” ഒൺ തുരുത്തിലവേരാ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഇകനെ ആയതെ കണ്ട് മാനടവൻകാടെല്ലാം തെയ്വമെ വുളിച്ച് മകിമപ്പടുത്തിയനാലെ അവറാത്തുക്കു തണ്ടനേ കൊടുപ്പേക്ക് ഒരു വശീം നാപ്പോയനാലെ പിന്നേം അവറാത്തുക്ക് തിട്ടമിട്ട് കടത്തിവുട്ടെ.
തെയ്വത്തുക്ക് നങ്കകാക്ക് ഒളെള ആത്തിരം എകത്തത് ഒൺ അറിഞ്ച് നമ്പിയും ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം ആത്തിരം താൻ; ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനവൻ തെയ്വത്തിലും തെയ്വം അവനിലും ഇരുക്കിനെ.
ഉടയാ ഒരേയൊരു മകൻനാലെ നങ്കെ പിശയ്ക്കിളത്തുക്ക് ചൂട്ടി തകപ്പനാനെ തെയ്വം അവനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തി വുട്ടതിനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് നങ്കകാൽ ഇരുക്കിനെ ആത്തിരം വെളിവായെ.