29 മോശേകാൽ തെയ്വം കുരവുട്ടതൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ഇം മനിശൻ ഏടനുൺ വന്തതൊൺകൂടി എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ.
പരീശരുകാട് അതെ കേട്ടാലെ, “ചെൻ മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻ ചക്കിതീൽ മട്ടുംതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“‘തെയ്വ ആലയമെ പൂച്ച് മൂണ് നാളേക്ക് പിന്നേം ചെയ്കേക്ക് എനക്ക് മുടിയും’ ഒൺ ചെൻ ചൊല്ലിയെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
“ഇം മനിശൻ എങ്കെ ചാതികാടെ മൊത്തമാ വശീവുട്ട് മാത്തിനെ. അവൻ കയിശരുക്ക് കരമെ കൊടുക്കിനത്തുക്ക് എതിരെ ചൊല്ലുകേം താൻ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രാശാവാനെ ഒൺ ചൊൽകേം ചെയ്യിനതെ എങ്കെ കണ്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവറെ ഏശുവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊൽവെ തുടയ്ങ്കെ.
തെയ്വത്തിൽ നുൺ മോശനാലെ നായപുറമാണം നങ്കാക്ക് കിടച്ചെ; ഒണ്ണാ ഇരക്കമും ചത്തിയമും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലതാൻ കിടച്ചത്.
ചെൻ ഏടെ നുൺ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തു വരിനവോളെ അവൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വരിനെ ഒൺ ആരുക്കും തിക്കിലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിൽ പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ, “അന്താൻ നിങ്കാക്ക് എന്നെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഏൻ ഏടെ നുൺ വന്തെ ഒണ്ണും തിക്കിനൊള്ളെ. ഏൻ എന്നാലെ വന്തവനില്ലെ, എന്നെ കടത്തിവുട്ടാ ചത്തിയവാൻതാൻ; നിങ്കാക്ക് അവനെ തിക്കിലെ.
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക്, “ഏൻ എന്നചൊല്ലിയേ ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊന്നത് ചത്തിയംതാൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും എടേക്കു പോനതൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്കോ ഏൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊണ്ണും ഏൻ ഏടേക്കു പോനതൊണ്ണും തിക്കിലെ.
അത്തുക്ക് പരീശരുകാട്ടിൽ ചിലവേരാ, “ഇമ്പാൾ തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒള്ളാ നാത്തെ; എന്തൊണ്ണാ അവൻ ശബത്തെ പാലിക്കിനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ വോറേ ചിലവേരാ, “ഇമ്പാൾ പാപിയൊണ്ണാ ഇകത്തെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ ചെയ്യിനത് എകനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അകനെ അവറെ ഇരണ്ട് പങ്കായ് പുറിഞ്ച് കലവിരി ഒണ്ടായെ.
പാരുവെ നാതെ ഇരുന്തെ മനിശനെ അവറെ ഇരണ്ടാമതും വുളിച്ച് അവൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തുക്ക് മകിമേ കൊടുപ്പേക്ക് നീ ചത്തിയമെ ചൊൽ, അം മനിശൻ പാപിതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ അം മനിശൻ അവറാകാക്ക്, “എൻ കണ്ണെ തുറന്തപ്പണും അവൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതൊണ്ണത് അരിശുകമായിരുക്കിനെ.
പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലി ഓയിമവരേക്ക് മാനടവൻ അവനെ കുറിപ്പാ കേട്ട് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ പിന്നെ അവറെ ഉടവറെ വലിയെ തൊണ്ടേൽ കുലവപ്പട്ടിയെ, “ഇകത്തവനയെല്ലാം ഇം പൂമിനാട്ടിൽ ഉശിരോടെ വയ്പ്പാനില്ലെ; അവനെ കൊണ്ണാറീൻ; ചെൻ ഉശിരോടെ ഇരുപ്പേക്ക് ഓകം നാത്തെ” ഒണ്ണെ.
ഒണ്ണാ ഉണ്ണേക്ക് വരെ തെയ്വം എനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ് ഇരുക്കിനനാലതാൻ വലിയോരുകാട് ഇടേലും ചുറിയവേരാ ഇടേലും ശാച്ചിയാ നിപ്പേക്കായത്.
നിന്നെ എങ്കാക്ക് അതികാരിയായും നായം ഇടിനാളായും ആര് വച്ചതൊൺ അവറെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടെ ഇം മോശയതാൻ തെയ്വം കത്തുമെ മുൾപടപ്പിൽ വെളിവായെ തൂതൻനാലെ നായമിടിനാളായും രച്ചകനുമായ് കടത്തിവുട്ടത്.
മിന്നേലെ കാലത്തിൽ തെയ്വം പലെ നേരത്തിലും പലെ തരത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ വശിയായ് നം തകപ്പരുകാട്ടുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഇം കടശികാലത്തിൽ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നങ്കകാക്ക് കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം ഉലകമെ ബൂറാ അം മകൻനാലെ പടയ്ക്കുകേം അം മകനെ എല്ലാത്തുക്കും അവകാശിയാക്കീം വച്ചിരുക്കിനെ.