25 അത്തുക്ക് അവൻ, “അവൻ പാപിയോ അല്ലയോ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലെ; ഒണ്ണാ ഒരു കാരിയം എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്; എനക്ക് പാരുവെ നാതെ ഇരുന്തെ, ഇപ്പെ എനക്ക് കൺ തോണെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവൻ അവറകാൽ, “എനക്ക് ചുകമെ തന്തെ മനിശൻ പായെ എടുത്തു നടാ ഒൺ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ” ഒൺ വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
പാരുവെ നാതെ ഇരുന്തെ മനിശനെ അവറെ ഇരണ്ടാമതും വുളിച്ച് അവൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തുക്ക് മകിമേ കൊടുപ്പേക്ക് നീ ചത്തിയമെ ചൊൽ, അം മനിശൻ പാപിതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ അവൻകാൽ, “അവൻ നിനക്ക് എന്ത് ചെയ് തന്തെ? നിൻ കണ്ണെ അവൻ എകനെ തുറന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ.
അമ്പോളെ അം മനിശൻ അവറാകാക്ക്, “എൻ കണ്ണെ തുറന്തപ്പണും അവൻ ഏടെ ഇരുന്ത് വന്തതൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതൊണ്ണത് അരിശുകമായിരുക്കിനെ.
തെയ്വ മകനിൽ നമ്പുനവൻ അം ശാച്ചിയമെ ഉടയാ മനശീൽ വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്വമെ നമ്പാത്തവനോ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ശാച്ചിയമെ നമ്പാത്തനാലെ തെയ്വമമേ നരിയൻ ഒണ്ണാക്കിനെ.