22 എകൂതരുകാടെ പേടിക്കിനതുനാലെ അവൻ തന്താരും തള്ളേം ഇകനെ ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ആരെല്ലാം ഏത്തെടുക്കിനതോ അവറളെ പള്ളീൽനുണ്ണും പുറത്തിലാക്കോണും ഒൺ എകൂരുകാട് തീരുമാനമെ എടുത്തിരുന്തെ.
“മനിശനായ് വന്താനാലെ മാനടവൻ നിങ്കളെ വൊറുത്ത് വെക്കം കെടുത്തി കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ഒൺ ചൊല്ലി പുറിച്ച് ചൊന്നവോളെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.
നീ ആര് ഒൺ കോക്കിളത്തുക്ക് എകൂതര് എരുശലേമിൽ ഒള്ളെ പൂയാരികാടാം ലേവിയരാം ഓകന്നാൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടപ്പെ,
അവറെ നിങ്കളെ എകൂതര് പള്ളികാട്ടിൽ നുൺ പുറത്തിലാക്കും; ഒണ്ണാലും നിങ്കളെ കൊൽനവൻ അതെ തെയ്വത്തുക്ക് ആകമായ് ചെയ്യെ ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ കാലം വരിനെ.
അതോഞ്ച് അരിമത്തിയാവിലെ ഓശേപ്പ് ഏശുവിലെ പിണമെ എടുപ്പേക്ക് പീലാത്തോശുകാൽ അനുമതി കേട്ടെ. അവൻ ഏശുവിലെ ഒരു ശിശിയൻതാൻ. ഒണ്ണാ എകൂതരെ പേടിച്ച് അവൻ അതെ ആരുകാലും ചൊല്ലിയതില്ലെ. പീലാത്തോശ് അത്തുക്ക് അനുമതി കൊടുത്തവോളെ ഓശേപ്പ് വന്ത് ഏശുവിലെ പിണമെ ശിലുവേൽ നുൺ ഉറയ്ക്കെടുത്ത് പോയെ.
വാരത്തിലെ മുതനായാനെ അണ്ണേക്ക് അന്തിയോട് ശിശിയരുകാട് എകൂതരെ പേടിച്ച് വാതലെ അടച്ച് മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ വന്ത് നുൺ “നിങ്കാക്ക് നിമതി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാലും എകൂതരെ പേടിച്ച് ആരും അവനെ ചൊല്ലി വെളിയേത്തിയതില്ലെ.
പാരുവെ കിടച്ചാളിലെ തള്ളയാം തന്താരാം വുളിച്ച് കോക്കിനതുവരേക്കും അവനുക്ക് പാരുവെ നാതിരുന്തയൊണ്ണും ഇപ്പെ അവനുക്ക് പാരുവെ കിടച്ചെ ഒണ്ണും എകൂതാ ചാതീലെ തലവരുകാട് നമ്പിയതില്ലെ.
ഒണ്ണാ ചെന്നുക്ക് എകനെ കൺ തുറന്ത് പാരുവെ കിടച്ചതൊണ്ണോ ആര് ചെന്നുക്ക് കണ്ണെ തുറന്ത് കൊടുത്തതൊണ്ണൊ എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ; അതെ അവൻകാലേ കോളിൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലി തരുകേക്കൊള്ളെ തകിതി അവനുക്ക് ഒണ്ട് ഒൺ അവൻ തള്ളേം തന്താരും ചൊല്ലിയെ.
അവറെ അവൻകാൽ, “നീ പാപത്തിലേ പുറന്താ നാലെ നീ എങ്കളെ എട്ടിത്തനമെ കോക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ട് പള്ളീൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കെ.
അവനെ പള്ളീൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കാച്ചതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ; പിന്നെ അവനെ ഏശു കണ്ടവോളെ “നീ മനിശൻ മകനിൽ നമ്പിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ അവറെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം അകത്തുക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഇനിയിരുന്ത് ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ ആരളാം പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പാനില്ലെ” ഒൺ അവറകാക്ക് തിട്ടമിട്ടെ.
വോറാരും അവറെ കൂട്ടത്തുക്ക് വരുകേക്ക് ചുണയെ കാട്ടിയതില്ലെ; അപ്പണും അവറെ ചെയ്യിനത് നല്ലതാൻ ഒൺ മാനടവൻ ചൊൽമെ.
അകനെ കെമാലിയേൽ ചൊല്ലിയതെ അവറെ കേട്ട്, അപ്പോശ്ത്തലരളെ വുളിച്ച് കുടത്ത് അടിയ്ക്കെ വച്ചാലെ, കണ്ടിപ്പാ ഇനി ഏശു പേച്ചമേ കുരവുടുവാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ.
ഒണ്ണാ ചുണെ നാത്തയാളുകെ, നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ, അറയ്ക്കിനയാളുകെ, കുലകാറാ, കെട്ടെ കിടത്തക്കാറാ, ചെയ്വിനക്കാറാ, ചിലേ കൊണ്ടാടിനവേരാ ഇകത്തെ വേരാക്കും നരിയെ ചൊന്നെ ഏളവനുക്കും കാത്തു വച്ചിരുക്കിനെ കെന്തകം കത്തിനെ പൊയ്യൻതാൻ; അത് വന്ത് ഇരണ്ടാമത്തെ ചാവ്.”