13 കുരുടനായിരുന്തെ മനിശനെ പരീശരുകാട് മില്ലോട്ടുക്ക് കൊണ്ടോയെ.
“അവൻ ഏടെ ഒൺ ആരുക്കൊണ്ണാലും വിവരം കിടച്ചാ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടിളത്തുക്ക് എങ്കാക്ക് ചേതിയെ വുടുക്കോണും” ഒൺ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും കൽപ്പനെ ഇട്ടെ.
അന്നേരം പരീശരുകാട്, “നോക്ക്, നങ്കാക്ക് ഒണ്ണാം ചെയ്വെ കൂടാത്തെ നിലമേൽ ഇതി ഉലകം ബൂറാ അവനുക്ക് പുറകോടേ ആയേയെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പണും അതികാരികെ ഇടേൽനുൺ കനേകം ആളുകെ ഏശുവിൽ നമ്പിയെ; ഒണ്ണാ പരീശരുകാട് അവറളെ പള്ളീൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കാകും ഒൺ പേടിച്ച് ഉടവുറെ നമ്പിക്കയെ വെളിവുട്ടതില്ലെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാൽ, “അം മനിശൻ ഏടെ?” ഒൺ കേട്ടത്തുക്ക് എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ശബത്ത് നാതാൻ ഏശു ചെളിയെ എടുത്തു അവൻ കണ്ണുക്ക് തേച്ചി കണ്ണെ തുറന്തത്.