10 അവറെ അവൻകാക്ക്, “നിൻ കൺ തുറന്തത് എകനനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതോഞ്ചതും അവൻ വോറേ കാരിയത്തുക്കു മണ്ടിയേയെ; ചിലനാ ഓഞ്ചതും കിളകാറനോടെ ഉതവി നാതയേ വിത്ത് മുളച്ച്,
അത്തുക്ക് നിക്കോതിമോശ്, “ഇത് എകനെ നടമാകും?” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.
അതോഞ്ചി ഏശു തിബരിയാശ് കടൽ ഒൺ കേൾവി കോക്കിനെ കെലീലാ കടലുക്ക് അക്കറോട്ടുക്ക് പോയെ.
അത്തുക്ക് അവൻ, “ഏശു ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ ചെളിയെ ചെയ് എൻ കണ്ണുക്കു തേച്ചാലെ, ശീലോകാ എന്നെ കുളത്തിൽ പോയ് കശുവ് ഒൺ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; അന്നേരം ഏൻ പോയ് കശുവി എനക്ക് ചുകമും കിടച്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അവൻകാക്ക് പരീശരുകാട് “നിനക്ക് പാരുവെ കിടച്ചത് എകനനേ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവൻ അവറാത്തുകാൽ, “അവൻ എൻ കണ്ണുക്കു ചെളിയെ തേച്ചി ഏൻ പോയ് തണ്ണീൽ കശുവി; അന്നേരം എനക്ക് പാരുവെ കിടച്ചെ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ചെന്നുക്ക് എകനെ കൺ തുറന്ത് പാരുവെ കിടച്ചതൊണ്ണോ ആര് ചെന്നുക്ക് കണ്ണെ തുറന്ത് കൊടുത്തതൊണ്ണൊ എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ; അതെ അവൻകാലേ കോളിൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലി തരുകേക്കൊള്ളെ തകിതി അവനുക്ക് ഒണ്ട് ഒൺ അവൻ തള്ളേം തന്താരും ചൊല്ലിയെ.
അവറെ അവൻകാൽ, “അവൻ നിനക്ക് എന്ത് ചെയ് തന്തെ? നിൻ കണ്ണെ അവൻ എകനെ തുറന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ.
ചിലവേരാ “അവൻ താൻ” ഒണ്ണും വോറേ ചിലവേരാ “അവൻ വോലത്തെ വോറയാരോ താൻ” ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ; ഒണ്ണാ “ഏൻതാൻ” ഒൺ ചുകം കിടച്ചാ ചൊല്ലിയെ.
“ചത്തവേരാ എകനെ ഉശിരോറും? അവറാത്തുക്ക് എകത്തെ ഉടമ്പിരുക്കും?” ഒൺ ചിലവേരാ കോക്കും.
