6 ഇത് അവനേത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കുത്തമെ കണ്ടു പുടിയ്ക്കിളത്തുക്ക് അവനെ എമ്പടുത്തുകേക്ക് കേട്ടെ കേൾവിതാൻ. ഒണ്ണാ ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളാലെ മണ്ണിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
കോളിൻ, ഏൻ നിങ്കളെ ചെന്നായ്കാട്ടുക്ക് നടുവെ ആടവോലെ എൻ അതികാരമെ തന്ത് കടത്തിവുടുക്കിനെ. അതുനാലെ പാമ്പുവോലെ പുത്തി ഒള്ളവേരാളും പുറാവോലെ കളങ്കം നാത്തവേരാളുമായ് പിശേനിൻ.
ഏശു അവേകാക്ക് വതിലെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിയതില്ലെ; അവൻ ശിശിയരുകാട് കിട്ടേക്ക് വന്താലെ, “അപ്പിൺ നങ്കാക്ക് പുറകോടേ കതറി കോന്ത് വരിനെ; അപ്പിണെ കടത്തി വുടുക്കോണുമേ” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഒരുനാ ചിലെ പരീശരുകാടും ശതൂക്കിയരും ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, അവനെ ചോതനെ ചെയ് കെണീലാക്കേക്കുചൂട്ടി, “മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു അടകാളമെ കാട്ടി തരാമീ?” ഒൺ അവൻകാക്ക് കേട്ടെ.
ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശനുക്ക് എന്തെൻ കാരിയമെ ചൊല്ലീം ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
ഏശുവുക്ക് അവറളിലെ കുറുപ്പുകെട്ട നിനവ് തിക്കിലൊണ്ടായതും, “നരി ചാമിക്കാറാളേ, നിങ്കെ എന്നെ ചോതനെ ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?
അവറെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു മതപണ്ടിതൻ അവനെ കേൾവി കേട്ട് കുടുക്കുകേക്ക് നോയ്ക്കെ.
ഒണ്ണാ ഏശു ഒണ്ണാം കുരവുടാതെ നുണ്ണെ. വലിയെ പൂയാരി പുറകോടും അവൻകാൽ, “ഏൻ നിൻകാൽ കോക്കിനെ, ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തിൽ ചത്തിയമെ അടിച്ച് ചൊൽ, നീ തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തുവീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അന്നേരം ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഒരു മനിശൻ ഉടയാ പെണ്ണെ വുടുക്കിനത് നായമീ?” ഒൺ അവനെ കെണീൽ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് ചൂട്ടി ചോതനെ ചെയ് കേട്ടെ.
അവറെ എന്തുക്കികനെ കോക്കിനതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായനാലെ, അവറാത്തുകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്നെ ചോതനെ ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്? ഒരു വെള്ളി തുട്ടെ കുടാൻ; ഏനതെ നോക്കട്ടെ.”
ശബത്ത് നാൾ അം മനിശനുക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുമീ ഒൺ പരീശരൊൺ ചൊന്നവേരാ കുറിപ്പാ നോയ്ക്കി ഇരുന്തെ. ചുകമെ കൊടുത്താ ഏശുവെ കുത്തമെ ചൊൽവച്ചൂട്ടിതാൻ അവറെ അകനെ ചെയ്യത്.
പരീശര് വന്താലെ ഏശുവുകാൽ ഏയിലെ കെട്ടി ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി, “തെയ്വം താൻ നിന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒണ്ണത്തുക്കു മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു വലിയെ അടകാളമെ കാട്ടി തര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒരുനാ മതപണ്ടിതര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ ഏശുവെ ചോതനെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി ഒരുമ്പട്ട് അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടപ്പെ ഏൻ എന്തെ ചെയ്യിളനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
വോറെ ചിലവേരാ അവനെ ചോതനെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി, “നീ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺതാൻ വന്തത് ഒണ്ണത്തിലെ അടകാളത്തുക്കുചൂട്ടി മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു അടകാളമെ കാട്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിത്തുനാ കരുമ്പിലച്ചേക്കു അവൻ പിന്നേം തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; മാനടവൻ ഒത്തേ അവൻകാക്കു വന്ത് കൂടിയെ; അവുടെ ഇരുന്ത് അവൻ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
അവറളിൽ ചിലവേരാ ചെയ്യവോലെ നങ്കെ കരുത്താവെ ചോതനെ ചെയ്വാനില്ലെ; അകനെ ചെയ്യവേരാ പാമ്പുകാട് കടിയേത്ത് ചത്തേയതാനെ?