49 അത്തുക്ക് ഏശു, “എനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചതില്ലെ; ഏൻ എൻ തകപ്പനെ മാനിക്കിനെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ മാനം കെടുത്തിനെ.
ഏശുവുക്ക് ഇതെ കേട്ടവോളെ, “ഇം നോയ് ചാവോടെ മുടീകേക്കില്ലെ, പിന്നെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകനുക്ക് മകത്തം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
‘തകപ്പനേ, നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം മേലോകത്തിൽ നുൺ, “ഏൻ മകിമപ്പടുത്തിയിരുക്കിനെ ഇനീം മകിമപ്പടുത്തും” ഒൺ ഒരു ഒച്ചെ ഒണ്ടായെ.
മകൻ തകപ്പനെ മകത്തപ്പടുത്തിളത്തുക്ക് നിങ്കെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം ഏൻ ചെയ് തരും.
നീ എനക്ക് ചെയ്വെ തന്തെ വേലയെ ചെയ് ഓച്ചതിനാലെ പൂമീൽ നിന്നെ മകിമെ ഒള്ളവനായ്ക്കിരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട്, “നിനക്ക് കാട്ടു ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; ആര് നിന്നെ കൊൽകേക്ക് പയണപ്പടിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളെ; ഏൻ എപ്പണും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനതുനാലെ എന്നെ അവൻ തനിയാ വുട്ടതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു പേരിൽ തണ്ടനെ ഏൽപ്പേക്ക് തെയ്വം തങ്കളെ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എണ്ണി ഇരുക്കിനെ ഒൺ പിരിയമോറികിടന്ത് ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് നുൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പോയെ.
നീളമാനെ തലമുടി ആണാക്കൊള്ളത് മാനക്കേട് ഒണ്ണും
മാനം നാതെ വിതയ്ക്കിനെ ഒണ്ണാ മകിമേൽ നങ്കളെ തെയ്വം ഉശിരേത്തിനെ; പിലംനാതെ വിതയ്ക്കിനെ പിലത്തിൽ ഉശിരേത്തിനെ.
ഉടയാളെ വെക്കമെ കെടുത്തിയപ്പണും അവൻ തിരുപ്പി വെക്കം കെടുത്താപ്പോയെ; അവൻ കറുമമടഞ്ചപ്പെ അവൻ തിരുപ്പി അരട്ടിയൊണ്ണും ചൊല്ലിയതില്ലെ. നീതിയോടെ വിതിക്കിനെ തെയ്വത്തുകാൽ ഉടയാളമേതാൻ ഒപ്പണയ്ക്കേം ചെയ്യത്.