37 നിങ്കെ അബുറാകാമിലെ തലവശിക്കാറാ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും എൻ വശനമെ ഏത്തെടുക്കേക്ക് നിങ്കെ ഉള്ളത്തിൽ ഇടം നാത്തതുനാലെ നിങ്കെ എന്നെ കൊൽകേക്ക് നോക്കിനെ.
‘അബുറാകാം എങ്കാക്ക് വലിയെ തമുത്തനായ് ഒള്ളെ’ ഒൺ നിനയ്പ്പാനില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ ഇം കൽകാട്ടിൽ നുൺ അബുറാകാത്തുക്ക് മക്കളെ കൊടുക്കേക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മുടിയും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അന്നേരം എകൂതര് അവനെ ഒറീകേക്ക് പിന്നേം കല്ലെ എടുത്തെ.
അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശുവെ കൊൽവച്ചൂട്ടി കോളാരെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
അതോഞ്ച് തന്നെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി എകൂതര് കങ്കണം കെട്ടിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായതും എകൂതിയാവിൽ ഇരുപ്പേക്കു അവനുക്ക് മനശുനാതെ കെലീലാ നാട്ടിലെല്ലാം അവൻ ചുത്തിനടന്തെ.
മോശെ നിങ്കാക്ക് നായപുറമാണമെ തന്തിരുക്കിനതാനെ? ഒണ്ണാലും നിങ്കെ ആരും നായപുറമാണമെ പാലിക്കിനതില്ലെ. അപ്പണും എന്നെ കൊൽകേക്ക് നോക്കിനത് എന്തുക്ക്?”
അന്നേരം എരുശലേമിലൊള്ളെ ചിലയാളുകെ, “അവറെ കൊൽകേക്ക് തേടിനാ ചെൻതാനെ?
അത്തുക്ക് അവറെ ഏശുവുകാക്ക്, “എങ്കെ അബുറാകാമ് തലവശിക്കാറാ; എങ്കെ ഇതുവരേക്കും ഒരാക്കും അടിമയായിരുന്തതില്ലെ; പിന്നെ നിങ്കെ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായാകും ഒൺ നീ ചൊന്നത് എകനനേ?” ഒൺ വതിലായ് കേട്ടെ.
എൻ ചൊല്ല് നിങ്കാക്ക് വുളങ്കാത്തത് എന്തു? എൻ ചൊല്ലെ കോപ്പേക്ക് നിങ്കാക്ക് മനശ് നാത്തനാലതാൻ.
നിങ്കെ തകപ്പനാനെ അബുറാകാം എൻ നാളിൽ കാണും ഒണ്ണതുനാലെ പിരിയമോറിനെ, അവൻ അതെ കണ്ട് പിരിയമോറീമിരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം അവറെ കല്ലെ എടുത്ത് അവനെ ഒറീവെ നോയ്ക്കെ; ഒണ്ണാ ഏശു അവറകാൽ നുൺ അകന്ത് തെയ്വ ആലയത്തിൽ നുൺ മാറി പോയെ.
ഇത് അവനേത്തിൽ ഏളതൊണ്ണാലും കുത്തമെ കണ്ടു പുടിയ്ക്കിളത്തുക്ക് അവനെ എമ്പടുത്തുകേക്ക് കേട്ടെ കേൾവിതാൻ. ഒണ്ണാ ഏശു കുനിഞ്ചിരുന്ത് വിരളാലെ മണ്ണിൽ എളുതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
എൻ ഉടപ്പുറവികളേ, അബുറാകാമ് വർളാട്ടിലെ മക്കളേ, അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തെ എകൂതരല്ലാത്തെ ചാമിക്കാറാളുമേ, നങ്കാക്കുതാൻ ഇം രച്ചേലെ നല്ലെ ചേതിയെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം അബുറാകാമുകാൽ, “നിന്നിൽ പുറക്കിനെ മക്കളെല്ലാം നിൻ മക്കയില്ലെ; ഒണ്ണാ നിൻ മകനാനെ ഇശകാക്കിൽ നുണ്ണും പുറക്കിനവേരായെല്ലാം നിൻ മക്കെ ആകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവു നാത്തെ മനിശൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ വരിനതെ ഒണ്ണാം ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് വന്ത് അവനുക്ക് പുത്തി കെട്ടതുതാൻ; ഇത് ആത്തുമാവിലെ ഉതവീൽ മട്ടും വുളങ്കിളെ കാരിയമായനാലെ അത് അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാനതുമില്ലെ.
അപ്പലാമേ, മുതപ്പുടിച്ചൊള്ളാളെ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളനാലെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ. ഉളന്താരിയേരേ, നമ്പിക്കേൽ നിങ്കെ ഇതയം ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലേം തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനനാലേം കുറുപ്പുനാത്തെ ഉരുമനെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനതുനാലേം നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ.