34 അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പാപമെ ചെയ്യിനവനെല്ലാം പാപത്തുക്ക് അടിമകാടുതാൻ.
വാനമും പൂമീം മാഞ്ച് പോയാലും നായപുറമാണത്തിലെ ഒരു ചുറിയെ കാരിയങ്കൂടീം അത് ഉന്നം വച്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാട് നടകാതെ മാഞ്ച് പോകാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് മെച്ചക്കമാ ചൊന്നെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ; പുതുവനായ് പുറകാതവോയാ തെയ്വ രാച്ചമെ കാൺമ്പേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
നീ കയ്പ്പൊള്ളെ പകേലും അനീതീലെ കെട്ടുപ്പാടിലും എമ്പട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ ഏൻ കാണെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഇനീം നിങ്കെ ഉടമ്പിലെ ആശേക്ക് വശങ്കി കൊടുത്ത് പാപത്തിൽ അകപ്പടുവാനില്ലെ.
എന്തൊണ്ണാ പാപത്തിലെ കുണം നിന്നെ നീതി നാത്തവനാക്കുമൊണ്ണും അത് നിന്നെ ചാവുക്ക് വുടുക്കുമൊണ്ണും നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനതുനാലെ നീ നീതിമാനാകുകേം അത് നിന്നെ എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പുക്ക് കൊണ്ടോകേം ചെയ്യും.
അത് എകനയൊണ്ണാ നങ്കളെ പാപികയായ്ക്കെ നങ്കെ പശേ മനിശനെ ഏശുവും മത്തും ശിലുവേലെ ചാവുക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കിനവോളെ നങ്കാക്ക് പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടയ്ക്കിനെ.
നായപുറമാണം എൻ പിശപ്പുക്ക് ഉതവിയാകവേണ്ടിയിരുന്തയൊണ്ണാലും പാപം എന്നെ അതികാരമെ നടത്തിളെ നിലമേൽ അം നായപുറമാണം എൻ പിശപ്പെ പാപത്തുക്ക് ഏത്തു കൊടുത്തെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ തെയ്വ മക്കാക്ക് അകത്തെ മകത്തത്തിലെ പിശപ്പ് കിടയ്ക്കിനവോളെ തങ്കാക്കും ചാവിൽ നുണ്ണും നാശത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതൽ കിടയ്ക്കുമൊൺ അതുകാടും ആശിക്കിനെ.
അന്നേരം നിങ്കെ ഇവ്വുലകത്തിലെ മാനടവൻ പിശയ്ക്കുമവോലെ പാപത്തിൽ പിശയ്ക്കുമെ; കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്തെ ഉലകത്തിലെ അതികാരിയാനെ പിശാശെ പാലിച്ചു നടക്കുമവേരാതാൻ നിങ്കെ; അവൻ താൻ ചൊല്ലുക്ക് നടകാത്തവേരാ ഇടേൽ ഇപ്പെ അശേനെ ആത്തുമാവ്.
ഒരു കാലത്തിൽ നങ്കെ അറിവു നാത്തവേരായും ചൊന്നതവുട്ട് ചുരക്കായെ ചെയ്യിനവേരായും വഞ്ചനേക്കും ഉലക ചുകത്തുക്കും കൺ പാരുവയാനെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം അകപ്പട്ടവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലീം അക്കുമിക്കും പിണയ്ങ്കി ഒവ്വോരാളെ പുറിച്ച് നുറുത്തിയവേരാളും താനേ.
ഉടവുറളമേ നാശത്തുക്ക് അടിമയായ് ഇരുക്കിനവോളെ വോറേ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ തരാമൊൺ വാക്കെ കൊടുക്കിനെ. അവറെ അടിമയായിരിക്കിനതൊൺ ഉടവറാത്തുക്കേ തിക്കിനാതിരുക്കിനവോളെ അവറെ വോറേ ആളുകെ വുടുതലെ കൊടുക്കിനത് എകനനേ?