3 അന്നേരം മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും വേശീക്ക് നടന്തെ കുത്തത്തുക്ക് പുടിപട്ടെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളയെ കുടത്ത് മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.
കെരോതാ രാശാവ് വലിയെ പൂയാരിയേരാം ചട്ടമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാളാം വുളിച്ച് കൂട്ടിയാലെ, “കിരിശ്ത്തു ഏടനേ പുറക്കിനത്” ഒൺ അവറകാൽ കേട്ടെ.
പിത്തുനാ കരുമ്പിലച്ചേക്കു അവൻ പിന്നേം തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്തെ; മാനടവൻ ഒത്തേ അവൻകാക്കു വന്ത് കൂടിയെ; അവുടെ ഇരുന്ത് അവൻ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചെ.
പിന്നെ അവറെ ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, ചൊൾ വോറൊരു ആൺ പുള്ളേം മത്തും കെട്ടെ കിടത്തെ കിടന്തവോളെ പുടിച്ചാതാൻ.
അവറെ ഇതെ കേട്ടവോളെ വലിയവനിലിരുന്ത് ഒവ്വൊരാ അങ്ക് നുൺ കലഞ്ചി പോയെ; കടശീക്ക് ഏശുവും അം പെൺമ്പുള്ളേം മട്ടും അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
കുരുടനായിരുന്തെ മനിശനെ പരീശരുകാട് മില്ലോട്ടുക്ക് കൊണ്ടോയെ.
അവറെ അപ്പോശ്ത്തലരാനെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം മില്ലോട് നുറുത്തിയാലെ, “എകനനേ ഇതെ ചെയ്യത്? എന്തൻ അതികാരംനേ നിങ്കാക്ക് ഇരുക്കിനത്? ആര് നാമമെ നിങ്കെ ഇത്തുക്ക് എടുത്തത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതുനാലെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനവോളെ അവെ വോറൊരാളും മത്തും പോയാ അപ്പിണെ വേശി ഒൺ വുളിക്കിനെ. ഒണ്ണാ അവെ ഉടയാ ആൺ ചത്തോഞ്ച് വോറൊരാളെ എടുത്താ അപ്പിണെ അകനെ വുളിയാത്ത്.