25 അവറെ അവൻകാൽ, “നീ ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ആരൊൺ മുതെ പുടിച്ചെ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയതില്ലെ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“നീ രച്ചകനാനെ കിരിശ്ത്തുവീ? ഒൺ എങ്കകാൽ ചൊൽ” ഒൺ അവറെ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ നമ്പാത്ത്;
നീ ആര് ഒൺ കോക്കിളത്തുക്ക് എകൂതര് എരുശലേമിൽ ഒള്ളെ പൂയാരികാടാം ലേവിയരാം ഓകന്നാൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടപ്പെ,
പിന്നേം അവറെ അവൻകാൽ, “നീ ആരൊൺ ചൊൽ? എങ്കളെ ഇക്ക് കടത്തി വുട്ടവേരാകാൽ വതിലെ ചൊൽവിളത്തുക്കുചൂട്ടി നീ നിന്നചൊല്ലി എന്തെ ചൊന്നെ ഒൺ ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എകൂതര് അവനുക്ക് ചുത്തുകോടും കൂടി വന്താലെ, “നീ എത്തിനെ നാൾ എങ്കളെ പിരിയമാ വച്ചിരുക്കും? നീ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണാ എങ്കകാൽ റൂപ്പു റൂപ്പാ ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ ചിത്താറേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ. “നീ ഏടനുൺ വരിനെ?” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ; ഏശു അവൻകാക്ക് ഒരു വതിലാം ചൊല്ലിയതില്ലെ.
ഏശു പിന്നേം മാനടവൻകാട്ടുകാക്ക് കുരവുട്ടവോളെ, “ഏൻ ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചമാനെ; എനക്ക് പുറകോടേ വരിനവേരാ ഇരുട്ടിൽ നടകാതെ ഉശിരിലെ വെളിച്ചമൊള്ളവേരാ ആകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ പാപത്തിലേ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഏൻ താൻ ഒൺ നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ നിങ്കെ പാപത്തിലെ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“നിങ്കളെ കുത്തമെ വിതിച്ച് ചൊൽകേക്ക് എനക്ക് കനേകമൊണ്ട്; എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ ചത്തിയവാൻ താൻ; ഏൻ അവനിൽ നുൺ കേട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ഉലകത്തുകാക്ക് ചൊന്നെ.”