21 ഏശു പിന്നേം അവറകാക്ക്, “ഏൻ നിങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിനെ; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ നിങ്കെ ഉടവൻ പാപത്തിലേ ചാകും. ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനാ ഓകമൊള്ളാ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇനി എന്നെ കാണാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
പിന്നെ അവൻ ഉടയാക്ക് ഇടത്തക്കോട്ടിലവേരാകാൽ, “ചാപ്പം കിടച്ചവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടു പിശാശീക്കും അവൻ തൂതരുകാട്ടുക്കും ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ തീ നരകത്തുക്ക് പോനിൻ.
ചേരെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള തണ്ടനേക്കും ഒണ്ണാ നീതിമാൻമാരുകാട് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പുക്കും പോകും.
അവൻ ചാനത് എകനയൊൺ ചൊൽകേക്കുതാൻ ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലിയത്.
പിന്നെ ഏശു അവറകാൽ, “ഇനി കൊഞ്ചകാലം മട്ടും വെളിച്ചം നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുക്കും; ഇരുട്ടു നിങ്കളെ പുടിയാതിരുക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് വെളിച്ചമൊള്ളെ കാലം വരേക്ക് നടാൻ. ഇരുട്ടിൽ നടക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഏടേക്ക് പോനതൊൺ തിക്കിലെ.
എൻ മക്കളേ, ഏൻ ഇനി കൊഞ്ചനേരം കൂടിതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ കാണും; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ ഏൻ എകൂതരുകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ ഇപ്പെ നിങ്കകാലും ചൊന്നെ, ‘ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്’.
നിങ്കെ എന്നെ തേടും ഒണ്ണാ കണ്ടു കിടയാത്ത്; ഏൻ ഇരുക്കിനാനുക്കു നിങ്കാക്ക് വരുകേക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ എന്നെ തേടും, ഒണ്ണാ കണ്ടു കിടയാത്ത് ഒണ്ണും ഏൻ ഇരുക്കിനാനുക്കു നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത് ഒണ്ണും ചൊല്ലിയത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത്” ഒൺ അവറളെ അക്കുമിക്കും കേട്ടെ.
നിങ്കെ പാപത്തിലേ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഏൻ താൻ ഒൺ നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ നിങ്കെ പാപത്തിലെ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മിന്നേ നിങ്കെ ചൊല്ലെ മീരിനവേരാളും പാപമെ ചെയ്യിനവേരാളുമായിരുക്കുമെ. അതുനാലെ നിങ്കെ തെയ്വത്തുകാലെ നമ്പിക്കേൽ ചത്തവേരായായിരുന്തെ.