11 അത്തുക്ക് അവെ, “ഇല്ലെ കരുത്താവെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏനും നിനക്ക് തണ്ടനെ വിതിക്കിനതില്ലെ; മണ്ട്, ഇനിയിരുന്ത് പാപമെ ചെയ്വാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇല്ല്ലില്ലെ, പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കളും അകനയേ നാശമായ് മണ്ടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഇല്ലില്ലെ പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കെ എല്ലാരും അകനയേ നാശമായോകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
ഒണ്ണാ ഇം നിൻ നുമ്പി ചത്താതാൻ; ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്ത് പോയാ താൻ; ഇപ്പെ അവനെ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ. അതുനാലെ നിച്ചമാ നങ്കെ പിരിയമടേളതാൻ.’”
അകനതാൻ മിന്നമേ മനശെ തിരുപ്പി നീതിമാൻമാരായെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് വേരാളക്കാട്ടിലും ഇപ്പെ മനം തിരുപ്പിനെ ഒരു പാപിയെചൊല്ലി മേലോകത്തിൽ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഏൻ നീതിമാൻമാരെ നാത്തെ പാപികളെ ഉടവൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ വന്തത്.”
മനിശനായ് വന്താ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഉശിരെ നാശമാക്കുവെ നാത്തെ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുവതാൻ വന്തത്) ഒൺ ചൊല്ലിയെ. പിന്നെ ഏശുവും ശിശിയരുകാടും വോറൊരു കൂറാക്ക് പോയെ.
“ഏൻ അതികാരമെ നടത്തിനെ രാച്ചം ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളതില്ലെ. അകനെ ആയതായപ്പെ എകൂതര് എന്നെ പുടിയാത്തെ നിലേൽ എൻ ഏവലാളികെ അവറാത്തുക്ക് വുറോതമായ് പോരാടുവനായതേ? ഒണ്ണാ ഏൻ അതികാരം നടത്തിനെ രാച്ചം ഇങ്കില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം ഉടയാ മകനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടത് ഉലകമെ വിതിപ്പേക്ക് നാത്തെ, അവൻനാലെ ഉലകമെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ.
പിന്നെ അവനെ ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിൽ വച്ച് കണ്ടെ. അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഇങ്കെ നോക്ക്, നിനക്ക് ചുകം കിടച്ചേയതാനെ? വൻ വിനെ നിനക്ക് വാരാതിരുപ്പേക്ക് ഇനി പാപമെ ചെയ്വാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ മനിശെ ചിന്തനേൽ വിതിക്കിനെ; ഒണ്ണാ ഏൻ ആരളാം വിതിക്കിനതില്ലെ.
ഇല്ലെ, തെയ്വം കനിവെ കാട്ടിനനാലെ നിനക്ക് നിൻ മനം തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടയ്ക്കിനെ ഒൺ തിക്കിലാതെ അവനുക്കിരുക്കിനെ അം എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവ്, മന്നിപ്പ്, പൊറുപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ നീ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതാക്കിനതീ?
ശവേക്ക് പുറത്തൊള്ളവേരാളെ വിതിക്കേക്ക് എനക്ക് എന്തൻ കാരിയം? അകത്തിൽ ഒള്ളവേരാളതാനേ നിങ്കെ വിതിക്കിളത്? പുറത്തൊള്ളവേരാളെ തെയ്വം വിതിയ്ക്കട്ടെ. “അം തിശകെട്ടാളെ നിങ്കെ ഇടേലിരുന്ത് പുറിച്ച് മാത്തിൻ.”
മുച്ചൂടും മാനടവൻ രച്ചപ്പടോണും ഒൺ അവൻ ആശിക്കിനനാലെ കരുത്താവു കാട്ടിനെ പൊറുപ്പെ നിങ്കെ നിനച്ചോകോണും. നങ്കെ പിരിയമാനെ കൂട്ട് വേലക്കാറനാനെ പവുലോശും ഉടയാക്ക് തെയ്വത്തിൽ നുൺ കിടച്ചെ അറിവുക്കൊത്തവോലെ ഇതെചൊല്ലി നിങ്കകാൽ എളുതി ഇരുക്കിനെതാനെ.