52 അത്തുക്ക് അവറെ, “നീ കെലീലാക്കാറനീ? തിരുവെളുത്തിൽ വാശിച്ച് നോക്ക് ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനും കെലീലാവിൽ നുണ്ണും വാരാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് നതാനിയേൽ, “നശരേത്തീ, അങ്ക് നുൺ വല്ലെ നൽമേം കിടയ്ക്കുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ് അവൻകാക്ക്, “വന്തു കാൺ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ തിരുവെളുത്തുകാടെ നന്തി പടിയ്ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ അത്തിൽനുൺ നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് കിടയ്ക്കും ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനെ; ഇം തിരുവെളുത്തുകാട്ടിലേ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ.
വോറേ ചിലവേരാ, “ചെൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ വോറേ ചിലവേരാ, “കെലീലാവിൽ നുണ്ണീ കിരിശ്ത്തു വരിനത്?
അകനെ ഒവ്വൊരാളും ഉടവൻ ഉടവൻ കൂരേക്ക് മണ്ടിയേയെ.
അവറെ അവൻകാൽ, “നീ പാപത്തിലേ പുറന്താ നാലെ നീ എങ്കളെ എട്ടിത്തനമെ കോക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ട് പള്ളീൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കെ.