48 “ഏളതൊണ്ണാലും അതികാരികളോ പരീശരുകാടോ അവനേത്തിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനതീ?
അം നേരത്തിലെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “‘മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
പീലാത്തോശ് വലിയെ പൂയാരികാടാം എകൂതാ ചാതീലെ മൂപ്പരുകാടാം മാനടവൻകാടാം വുളിച്ച്
അപ്പണും അതികാരികെ ഇടേൽനുൺ കനേകം ആളുകെ ഏശുവിൽ നമ്പിയെ; ഒണ്ണാ പരീശരുകാട് അവറളെ പള്ളീൽ നുൺ പുറത്തിലായ്ക്കാകും ഒൺ പേടിച്ച് ഉടവുറെ നമ്പിക്കയെ വെളിവുട്ടതില്ലെ.
എകൂതാ ചാതീലെ തലവരുകാട് കൂട്ടത്തിൽ നിക്കോതിമോശ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു പരീശൻ ഒണ്ടായെ.
ഇതി, അവൻ ഇങ്ക് എല്ലാരാം കാൺങ്കെ കുരവുടിനെ; ഒണ്ണാലും അവറെ അവൻകാക്ക് ഒണ്ണാം ചൊല്ലാത്തതെ; ചെൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ ഒൺ പുറമാണികാട്ടുക്ക് മെച്ചക്കമാ തിക്കിനൊണ്ടായേയതോ?
ഇല്ലെ, നായപുറമാണമെ തിക്കിനാത്തെ ഇം ആളുകളോ ചാപ്പം കിടച്ചവേരായാനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
മിന്നേ ഒരുവട്ടം ഏശുവുകാക്ക് പോയിരുക്കിനതും പരീശരുകാട്ടിൽ ഒരാളുമാനെ നിക്കോതിമോശ് അവറകാക്ക്,
തെയ്വ വശനം അങ്കെല്ലാം പരന്തെ; എരുശലേമിൽ കനേംവേരാ ശിശിയരായ് വന്തുകൂടിയെ; എകൂതാ ചാതീലെ കനേം പൂയാരികാടുകൂടി നമ്പിക്കയാ ചേരെ കൂട്ടത്തിൽ വന്തുകൂടിയെ.
അറിവാളികെ എങ്കിടെ? മതപണ്ടിതരുകാട് എങ്കിടെ? ഇവ്വുലകത്തിൽ ഏയിലെ കെട്ടിനെ അറിവാളികെ എങ്കിടെ? ഇം ഉലകത്തിലെ അറിവെ തെയ്വം പുത്തി കെട്ടതൊൺ തുറന്ത് കാട്ടിയിരുക്കിനെ.
അം മറുമമെ ഇം കാലത്തിലെ അതികാരികേക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ; തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ മകിമേലെ കരുത്താവെ ശിലുവേൽ തറയാതവോവനായെ.