40 അവൻ വാത്തകാടെ കേട്ടാലെ ആൾ കന്നേൽ ചിലവേരാ, “വരുകേക്കൊള്ളെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ മെച്ചക്കമാ ചെൻതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“ചെൻ കെലീലേലെ നശരത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാനെ ഏശുതാൻ” ഒൺ മാനടവൻകാട് ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം അവറെ അവൻകാക്ക്, “പിന്നെ നീ ആര് ഏലിയാവീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “ഇല്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. “പിന്നെ നീ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനീ?” ഒൺ കേട്ടവോളെ “ഇല്ലെ” ഒൺ അവൻ വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
പെൺമ്പുളെള അവൻകാൽ, “എശമാനനേ, നീ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ എനക്ക് ഇപ്പെ തിക്കിനൊള്ളെ.
അവൻ ചെയ്യെ അടകാളമെ കണ്ടോൺ ആളുകെ, “ഉലകത്തുക്ക് വരുകേക്കിരുക്കിനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ചെൻതാൻ ചത്തിയം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അം കന്നേൽ അവനെ ചൊല്ലി വൻ കുശുകുശുക്കെ ഒണ്ടായെ, “അവൻ നല്ലവൻ” ഒൺ ചിലവേരാളും “ഇല്ലെ, അവൻ മാനടവൻകാടെ വഞ്ചിക്കിനെ” ഒൺ വോറെ ഒള്ളവേരാളും ചൊല്ലിയെ.
[പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയോഞ്ചവോളെ എകൂതര് അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടി കുലവപ്പട്ടി കിടന്ത് തീവോലെ നുണ്ണെ].