4 എന്തൊണ്ണാ കേൾവി കോപ്പേക്ക് ആശിക്കിനവൻ ആരും കോളാരാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാത്ത്; നീ ഇതെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ നിനക്ക് നിന്നമേ ഉലകത്തുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്കാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ തങ്കെ ചെയ്തികളയെല്ലാം മനിശരുകാട് കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടിതാൻ ചെയ്യിനത്; തങ്കെ നെത്തീൽ കെട്ടി ഇരുക്കിനെ മന്തിരപ്പട്ടെ വീതിയാക്കുകേം തുണീലെ തൊങ്കലിലെ കരെ വലിയതാക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
അവൻകാക്ക്, “നീ തെയ്വ മകനൊണ്ണാ അടീക്ക് തത്ത്; ‘നിന്നെ പാതുകാപ്പേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം ഉടയാ തൂതരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലും ഒണ്ണും നിൻകാൽ കല്ലിൽ അടിച്ചോകാതിരുക്കുവെ അവറെ നിന്നെ കയ്കാട്ടിൽ താങ്കുമൊണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?’” ഒണ്ണെ.
നിങ്കെ നോയ്മ്പെ നോത്തിരുക്കിനവോളെ നരി ചാമിക്കാറാവോലെ ചോന്തെ മുകറെ കാട്ടുവാനില്ലെ; അവറെ നോയ്മ്പെ നോത്തിരുക്കിനതൊൺ മാനടവൻകാടെ കാട്ടുവച്ചൂട്ടിതാൻ ഉടവുറെ ഉരുവമെ മാത്തിനത്; അവറാത്തുക്ക് അത്തിലെ കൂലി ഇപ്പണെ കിടച്ചേയതൊൺ ഏൻ മെച്ചക്കമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
നിങ്കെ വായാതിനവോളെ നരി ചാമിക്കാറാവോലെ ആവാനില്ലെ; വോറെ ഒള്ളവേരാ കാൺമ്പച്ചൂട്ടിതാൻ അവറെ എകൂതാ പള്ളീലും തെരുവീതികാട്ടിലും നുൺ വായാതിനത്; അവറാത്തുക്കു അത്തിലെ കൂലി കിടച്ചേയതൊൺ മെച്ചക്കമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഒരു നല്ലെ മനിശൻ ഉടയാ നല്ലെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലതുകാടെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ; കുറുപ്പു കെട്ടെ മനിശൻ ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ചിരുക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ. ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനതുതാൻ വായ് വശിയേ പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഉലകത്തുക്ക് ഇതെയെല്ലാം തുറന്ത് ചൊല്ലി ഇരുക്കിനെ; തെയ്വ ആലയത്തിലും എകൂതര് മൊത്തമാ ചേന്ത് വരിനെ ആലയത്തിലും ഏൻ എപ്പണും പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുമെ; ഏൻ ഒണ്ണാം ആരുക്കും തിക്കിനാതെ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
അന്നേരം അവൻ തമ്പിയേര് അവൻകാക്ക്, “നീ ചെയ്യിനെ ഇം അരിശുകമാനെ ചെയ്തികളെ നിൻ ശിശിയരുകാട് കാൺമ്പിളത്തുക്ക് ഇങ്കെ വുട്ടു എകൂതാവുക്കു പോ.
എന്തൊണ്ണാ അവൻ തമ്പിയേരുകൂടി അവനേത്തിൽ നമ്പാപ്പോയെ.