3 അന്നേരം അവൻ തമ്പിയേര് അവൻകാക്ക്, “നീ ചെയ്യിനെ ഇം അരിശുകമാനെ ചെയ്തികളെ നിൻ ശിശിയരുകാട് കാൺമ്പിളത്തുക്ക് ഇങ്കെ വുട്ടു എകൂതാവുക്കു പോ.
മനിശെ മാനടവൻകാൽ ഏശു കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ അവൻ തള്ളേം തമ്പിയേരും അവൻകാൽ കുരവുടുവേക്ക് ആശയോടെ പുറത്തോട് നുണ്ണെ.
ഏശു അകനയിരുന്തവോളതാൻ അവൻ കൂരേലവേരാ ചെന്നുക്കു കിരുക്കുതാൻ ഒൺ ചൊല്ലിക്കൂട്ടി പോകേക്ക് വന്തത്.
അന്നേരം ഏശുവിലെ തള്ളേം തമ്പിയേരും അവൻ ഇരുന്തെ കൂരേക്ക് പുറത്തോട് വന്തു നുണ്ണോൺ അവനെ വുളിപ്പേക്ക് ആളെ കടത്തിവുട്ടെ.
ഏശുവിലെ തള്ളേം തമ്പിയേരും അവനെ കാൺമ്പേക്ക് വന്തെ. ചരിയാനത്തിൽ മനിശെ മാനടവൻ അടഞ്ചിനുണ്ണനാലെ അവറാത്തുക്ക് ഏശൂവുകാക്ക് പോകേക്കായതില്ലെ.
“നിൻ നിള്ളേം നുമ്പിയേരും നിന്നെ കാൺമ്പേക്ക് പുറത്തോട് വന്ത് നിക്കിനെ” ഒൺ ഒരാ വന്ത് അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവാം ഉടയാ ശിശിയരുകാടാം അം കലിയാണത്തുക്കു വുളിച്ചിരുക്കുമെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലരും തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ. അവറെ പിന്നെ ഒരു കാലത്തിലും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയതില്ലെ.
അവൻ തമ്പിയേരുകാട് പെരുനാളുക്ക് പോയോഞ്ചി അവനും ആരുക്കും തിക്കിനാതയെ കോളാരാ പോയെ.
എന്തൊണ്ണാ കേൾവി കോപ്പേക്ക് ആശിക്കിനവൻ ആരും കോളാരാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാത്ത്; നീ ഇതെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ നിനക്ക് നിന്നമേ ഉലകത്തുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്കാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എന്തൊണ്ണാ അവൻ തമ്പിയേരുകൂടി അവനേത്തിൽ നമ്പാപ്പോയെ.
അപ്പണേ പത്തിരോശ് പതിനൊൺ ശിശിയരും മത്തും എന്തി വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. അത് എകനയൊണ്ണാ, “എകൂതിയാവിലെ മാനടവൻകാക്കും എരുശലേമിൽ പിശയ്ക്കിനെ എല്ലാരുകാക്കും, ഇത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഏൻ ചൊന്നതെ എന്തൊൺ കെവുനമാ കോളിൻ.