64 അപ്പണും നിങ്കളിൽ ചിലെ ആളുകേം ഇപ്പണും നമ്പുനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാം അവനെ നമ്പാത്തെ ഒണ്ണും ആര് അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കുമൊണ്ണും മുതയേ അവനുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.
ചാതീക്കുചൂട്ടി ചാനെ ശീമോൻ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാ ഇശ്ക്കരിയോത്ത്.
നിങ്കെ എൻ ആടുകാട് അല്ലാത്തനാലതാൻ എന്നെ നമ്പാത്തത്.
തനക്കാകേക്ക് പോനതയെല്ലാം തിക്കിലൊണ്ടായെ ഏശു മില്ലോട്ടുക്ക് വന്ത്, “നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ?” ഒൺ അവറകാൽ കേട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം നാത്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഉണ്ണേക്കു ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതുവോലെ നിങ്കെ കണ്ടപ്പണും നമ്പുനതില്ലെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട് ഇതെ ചൊല്ലി പൊറുപൊറുക്കിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായവോളെ, “ഇത് നിങ്കളെ തിക്കിമുട്ടലാക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലരും തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ. അവറെ പിന്നെ ഒരു കാലത്തിലും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയതില്ലെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ കീൾ പൂമീൽ നുൺ ഒളളവേരാ, ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തവൻ; നിങ്കെ ഇം ഉലകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളവേരാ ഏൻ ഇം ഉലകത്തിൽ നുൺ ഒള്ളവനില്ലെ.
ഒണ്ണാലും നിങ്കാക്ക് അവനെ തിക്കിനാത്ത് ഒണ്ണാ എനക്ക് അവനെ തിക്കിനൊള്ളെ; എനക്ക് അവനെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയാ നിങ്കവോലെ ഏനും നരിയെ ചൊന്നായാകും; എനക്ക് അവനെ തിക്കിനൊള്ളെ; ഏൻ അവൻ ചൊല്ലുക്ക് നിക്കിനെ.
ഒൺ മിന്നൊരു കാലത്തിലേ ചൊല്ലിയെ കരുത്താവ് അരുൾ ചെയ്യിനെ.”
എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാംനെ ഉടയാ ആളുകെ ഒൺ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. അവറാത്തുക്ക് എല്ലാരുക്കും ഏശു മുതെ പുള്ളെ ആകോണുമൊണ്ണും അവറെ എല്ലാരും അവനിലെ ഉരുവത്തിലായിരുക്കോണും ഒണ്ണും താൻ അവൻ ആശെ വച്ചത്.
ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്വത്തിലെ ഉറപ്പൊള്ളെ അടിത്താനം എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിൽക്കിനെ; “കരുത്താവുക്ക് ഒള്ളവേരാളെ അവനുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണും “കരുത്താവ് നാമത്തിൽ ഉടവുറെ പാപമെ ഏത്തു ചൊല്ലിയവനെല്ലാം നിച്ചനാത്തെ വശിയെ വുട്ട് അകന്തോകോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ ഇം വശനത്തിലേ മുത്തിരേ ഇട്ടിരുക്കിനെ.”
തെയ്വത്തിലെ കണ്ണുക്ക് മറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒരു തിട്ടിയുമില്ലെ; അവൻ എല്ലാം കാണെ; അവൻകാൽ താൻ നങ്കെ കണക്കെ കൊടുക്കിളത്.