54 എൻ കറിയെ തിന്നുകേം ഇലത്തമെ കുടിയ്ക്കേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് ഒണ്ട്. കടശി നാളിൽ ഏൻ അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തുകേം ചെയ്യും.
ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
“നശിച്ച് കെട്ട് പോനെ തീനുക്കില്ലെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു വരേക്കും നിലെ നുറുത്തിനെ തീനുക്കൂച്ചൂട്ടി കറുമം അടയോണും; അതെ മനിശൻ മകൻ നിങ്കാക്ക് തരും. അവനുക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം അതികാരമെ കൊടുത്തു നീമിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിച്ചമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത് നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടയ്ക്കും.
എൻ കറി മെച്ചക്കമാനെ തീനും എൻ ഇലത്തം മെച്ചക്കമാനെ കുടിനീരുമാനെ.
ഉശിരെ തരിനത് ആത്തുമാവാനെ; കറി ഒണ്ണുക്കും ഉതവുനതില്ലെ; ഏൻ നിങ്കകാൽ കുരവുട്ടെ വശനങ്കാട് ആത്തുമാവും ഉശിരും താൻ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും ഏൻ എന്നമേ കുരിശീൽ തറയ്ക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ; ഇനി ഏനില്ലെ പിശയ്ക്കിനത് കിരിശ്ത്തു താൻ എന്നേത്തിൽ പിശയ്ക്കിനത്; ഇപ്പണേലെ എൻ പിശപ്പ് എനക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്താളും എന്നെ ആത്തിരത്തോടെ അരുവണച്ചിരുക്കിനവനുമാനെ തെയ്വ മകനിലെ നമ്പിക്കേൽ താൻ.